Serdiðimden beridir külünü yollarýma
Iþýmýyor gün bana, tozlu sokaklarda sen…
Ne zaman bir kuþ konsa susamýþ kollarýma
Ölür ateþinde can kavrulurken çorak ten
Sonra düþlerim gelir aklýma film þeridi
Anýlar hazýr olda, kalbim tören geçidi
Ansýzýn düþer yaðmur sýlada ellerime
Yar gelince aklýma kapýlýr sellerime
***
Yalnýzlýðýn cismi ne ellerde tutulur mu
Soyut mu somut mudur gökte esrik kokusu
Yalnýzlýðýn çilesi yenir mi yutulur mu
Elledikçe yakar mý ateþten mi dokusu
Uzuvlarým köreldi hissetmez oldu beden
Duyar mý çýðlýðýmý kula haksýzlýk eden
Harabedeki izler neþterle yontulur mu
Gölgem benle büyürken geçmiþim satýlýr mý
***
Geçenlerde uðradým eskiyen semtimize
Kaldýrým taþlarý dar anýlar paramparça
Birden çamur boþaldý semadan kentimize
Gökten zembille indi mazimizden bir parça
Karaydý, ýslaktý ve üþüyordu elimde
Canýna can katandým alevlenen külümde
Dikeni kanatmadý batarken etimize
Çýktý benimle arþa en yakýn katýmýza
***
Ey binlerce esiri kelepçeleyen hayat
Hüküm sürmez mutluluk çilekeþ yüreklerde
Bilesin ki canlanmaz aðýt yakan kainat
Hasbihalim senledir iþim yok ürkeklerde
Çünkü mekaným sensin, sonsuzluða göçmeden
Mahkumum sana anla ruh semaya geçmeden
Yaþam ressamlýk gibi çizmesi zor zanaat
Yalnýzlýða alýþmak ruhu eðiten sanat
***
Tütün kokuyor gece izmaritler çýð gibi
Nefesim hüzün dolu sanki dumanlý baþým
Ayak sesini duydum kim efkarýn sebebi
Ne zaman diner söyle gözümde dolan yaþým
Düþün keder kadere, sadece bir harf uzak
Ýçinde saklar elem, kapýlar aþka tuzak
Mutluluðun yolu ne var mýdýr bir edebi
Saltanatta sultandýr tahta konan sahibi
Seda YÜKLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.