Oysa oysa!’ Ne çok affetmiþtim seni, Sýrf bir þeyin olabilmek uðrana. Ne çok gülümsemiþtim Ýçim kan aðlayarak Gözlerimi kaçýrýrcasýna. Benim ol deðildi isteðim. Bir þeyin olmaktý derdim... Dostun, arkadaþýn Beklide, Orda duran, var olan Alýþkanlýk olup, görülmeyen Dizlerinin dibinde dinlerdim, Anlattýðýn saçma hikâyeleri Aðzým kulaklarýmda Sen bana yar dedin. Ne gerek vardý Bu kadar canýmý acýtmaya... Küçük dünyada Aldýðým nefes için Bedel biçmek mi düþtü, senin payýna Her þeyden korudun da beni Bir kendinden korumaya Gücün yetmedi …. Demet Erdoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet erdoğdu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.