DOST YÜREĞİ…
DOST YÜREÐÝ…
Kâinat’ýn dengesi: Iþýkla-Karanlýk,Sýcakla-Soðuk,
Yaz’la-Kýþ,Siyah ve Beyaz,Savaþ’la-Barýþ,Gözyaþlarý
ve Kahkaha,Ölüm’le-Yaþam; Aþk’la-Dostluk sevgisi…
—————————————————
Þimdiden bir sýzý düþtü,yokluðunu hissedince!.
Zor gelecek,bu havayý solumak,sen gittiðinde!..
Kasvet basar yüreðimi,sessizce çekip-gidince!..
Dünyam karanlýktýr artýk,sen bu þehri terkedince…
Bir parça ferahlar ruhum,ýlýk bir rüzgâr esince..
Hayalin kalýr gözümde,Yaz sezonu bittiðinde…
Gözyaþlarým durmak bilmez,sýzýlar baþlar içimde!..
Nur yüzünü hatýrlarým,Mehtab gökte yükselince…
Sýcaktan bunaldýðýmda,bulutlar sökün edince;
Tanrýya dua ederim,yaðsýn diye ince-ince…
Yaðmura gebe bulutlar,þehrin üstüne inince…
Yüreðim mutluluk dolar,yüzünü hayal edince…
Ýki parça ekmek için Martýlar suya inince,
Martýlarla avunurum..Sen bu þehirden gidince..
Avuntu bulmaz yüreðim,ne kumda ne sahilinde…
Hiçbirþeyle avunamam,tek avuntum hayalinle..
Hayalin ile avunup ya da caným yandýðýnda,
Aceb kulaðýn çýnlar mý,bu Dost seni andýðýnda ?
Yaðmur,bir kadife örtü gibi suya serilince,
Durgunlaþýr hýrçýn deniz,dalgacýklar devrilince…
Çiseleyen yaðmurlarda dolaþýrým hayalinle…
Gün biter,boynum bükülür,Güneþ gözden çekilince..
Rüyada görmek isterim,gece uykuya dalýnca…
Ben,artýk o ben deðilim..Dost’u birgün görmeyince…
Can Dost’u görmeden ölür,RABB’bý murad etmeyince…
Ýnsanlýk âlemi için,insan dua etmeyince..
DOST yüreði felah bulmaz,DOST,DOST’unu anmayýnca…
Görmek için yaþamayý Allahýmdan isteyince..
Benim olur koca Dünya..Sen bu þehre döndüðünde…
Þehir,bir baþka hoþ kokar,sen yeniden geldiðinde…
Tekrar doðarým,hava’ný ciðerlerime çekince…
Bahçemde,tüm Güller solar,Hazan mevsimi gelince..
Ölümüm gelir aklýma!.Yeþillikler kaybolunca….
Mahþeredek gider belki,DOST BAÐI çözülmeyince,
Ben ölsem bile çözülmez,CAN DOSTUM istemeyince…
–Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-
2009-SONBAHARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET CEMALETTİN BAYHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.