Sözlerim benim
Divane sýzýlarýn ardýnca acý soluk
Gözyaþlarýyla beslenir yüzümün topraðýnda
Yeþerir ve uzar gölgeleri ahlanmalarýn…
Babamýn býraktýðý yerden dokunuyorum hayata
Anamýn göz çukurunda kývranýyorum iki damla
Hüzünle dönüyor yüreðimde kör býçak
Anlýyorum ki
Beni ben öldürebilirim ancak!
Sýrlý camlarda altyazýsýz saklý endiþelerim
Kalbim ki Anadolu topraðýnda gömü
Alev iþli 7 yaþýmýn gözü...
Aldýrmýyorum dilimden dökülen çýða
Doðunun kýzýl aðýtýný almýþým ya koynuma
Almýþým ya alfabeye serçe ölülerini
Výz gelir rengini bohçalayýp kaçan hercai bana
Kývýlcýmlar gülmüþüz
Kardelenler ölmüþüz…
Gözlerimin göðünde vuruldu güvercinler
Elhapý oynamýyor kolsuz bacaksýz sabiler
Onurlu duruyorken ölüm omurgamda
Ki en eski iz ölüm alýn çizgilerimde
Zihnimde ki pusuda an be an
-Dokuzuncu mýsrada renk vermiþtim oysa-
Oysa demiþtim ölümle atýþmama
Dilimde inci siyahý kal
Sükût yüreðime nazar nasýlsa…
Sýla yanýðý avuçlarým
Aðzýmýn yorgunluðuyla sýzlanýrken
Babamýn avuçlarýna býrakýyorum þiiri
Okusun diye çocuk dilim
Gözlerimde dað lalesi ezikliðini
Kederinin uyuyan derinliðini
Duraksamadan dokunuþumu yamaçlarýna
Uyak olup düþüþümü yeþil bakýþlarýna
Sonra “sýkýlmadýn mý” deyiþimi
Abece’den en çok noktalý O’yu sevemeyiþimi
Od’larýný korladýkça alfabeden kovuluþumu
Bile bile cevapsýz sorular soruþumu….
Mu
Mu
Mu
Þ/âyet demiþsen kûn
Ýbadettir inayetin
Eðilir baþým dergâhýna vav misali
Sýcaðýmdýr ol vakit zuhrediþin…
/Ah süveyda düþleri gece boylarýnýn
Eklemekten yoruldum her sonraya bir önce
Ýçinin boþluðunun yankýsýnda boðuldum!/
Ansýzýn çýkagelir ölüm deyi
Çocuk gülüþlerime sývalar vurdum siyahi
Sönmeden gözlerimin feri
Maî bir duayla örteceðim sesimi
Haþra dek kalbim
Haþra dek
Sus beni…
/Ah olmasaydý geliþi
Nice susardý sâlâ
Nice düþerdi veda/