Sokak Çocuğu
Bir sokak çocuðuydu o
ama sokaklar onun annesi deðildi…
Denize dalýyordu gözleri
Usul usul süzülüyordu umutlarý akan yaþlarýndan
Yaþýtlarýndan çok olgundu
Çünkü en güçlü sandýðýmýz insanlar bile korkarken yalnýzlýktan
O korkmuyordu
Çünkü yalnýzlýðýn ne anlama geldiðini bilmiyordu
Daha önce hiç çokluk görmemiþti ki
Bu yüzden kýyaslýyamýyordu yokluðu…
(Hiçbir þeye deðiþmediði zindan hayat ona bir oyun geliyordu)
Elinde yalnýzca bir kuru ekmek varken bile gülüyordu hep
Çünkü çocuktu
Yaþý küçük,
Yüreði küçüktü
Ama nasýldýr bilinmez daðlar kadar umutlarý vardý hayata dair
Bir sokak çocuðuydu o
ama sokaklar arkadaþ deðildi ona…
Annesi öldüðünde bebekti henüz
Bu yüzden hatýrlayamýyordu annesi
Ama hep bir koku vardý burnunda
Araya araya tükense de dinmek nedir bilmeyen
Yalnýzca gecelerden korkuyordu
Güneþ çekilip karanlýða býraktýðýnda kendini
Yýldýzlardan bile korkuyordu
Sýðýnýyordu bir aðacýn gölgesine
Oysa biliyordu onu bahçe bile koruyamazdý
Koynunda yýldýzlarla aðlayarak daldýðýnda haram uykulara
Dua eksik olmuyordu dilinden
Kimse öðretmemiþti ona nasýl dua edildiðini
Camiden gelen ‘Ya Rab’ sesinden biliyordu sadece
Onu bir Yaradan vardý
Bir de yarinden ayýran…
Bir sokak çocuðuydu o
ama sokaklar anne deðildi ona…
Sadece bir çocuktu
Yaþý küçük yalnýzlýðý büyük
Aklý yaþýna yetiyordu,umutlarý ise yüreðine…
Herkes onu dilenci sanýyordu
Evet,dileniyordu ama yalnýzca sevgi ve birazcýk umut
Ama kimse dokunmadýðýndan ellerine
Yalnýzca yýldýzlarýn ve güneþin arkadaþlýðýný seviyordu,
Bir de masmavi denizi
Çünkü bir tek onlar gerçekti
Ve bir tek onlar ‘bedava’…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.