Ruhsat-ý Niyâz
Karlar düþtü ak saçýma
Toprak suya kandý þeyhim
Yaðmur deðdi göz yaþýma
Yâr þafakta yandý þeyhim
Bana boyun büke büke
Ben derdini çeke çeke
Semer vurdun benim yüke
Eðri olan bindi þeyhim
Der ünleme sükût eyle
Var git kýþýn senin yayla
Elif bilmez hâyla huyla
Dost postuna kondu þeyhim
Dediðinle övünemem
Benim deyip savunamam
Ben onlara güvenemem
Gün güneþte söndü þeyhim
Dünyevî’yim nasýl desem
Gölge oldu asýl desem
Duyma usul usul desem
Kalp gönlümü yendi þeyhim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.