Pamuk tarlası

Nerede ne zaman uzun bir þiir görsem
benzetirdim sana

açardým sayfa sayfa
soyardý ruhunu
ruhum

a benim katmer küpelim
a benim pamuk tarlasý sevgilim
yedi veren gülüm
güller içinde

nerede uzun bir yol görsem
aklýma sen gelirdin
kurardým hayal düþlerim yükselirlerdi göðe
..
beraber çýksak ya yola
bir okyanus olsa uçsuz bucaksýz

deniz açýlsa çarþaf çarþaf önümüzde
uzak kentlerden
uzak
söylentilerden
kalsak senle ben
baþ baþa

bakir bir hayata desek merhaba

yollara döksek ömrümüzü senle ben
el ele

nerede bir ev görsem ah
bir çatý altý bir kulübe

hayallerim hayallerinle halvet olur
gül kokulu bir odada
sevmesem de gül hatrý için dikenin
ve senin

Lavanta bana uyar

ben seni
laf olsun
torba
dolsun diye
mi

görseydim nerede seni
sarýlmak isterdim
sarýlýp öpmek isterdim
doyasýya
sokak ortasýnda
halk arasýnda

ne zaman göz göze gelseydik utanýrdý müjgan
annem aðlardý
kapanýp göz kapaklarým

ellerimse yine
utangaç mahçup
ellerinde

tutuþurdu vurunca güneþ
pamuk tarlalarýnda

Yüksel Nimet Apel

4/Haziran/2010/Cuma/Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: