“””””YOKLUĞUN SERZENİŞLERİ”””””
KEFaret
“””””YOKLUĞUN SERZENİŞLERİ”””””
Yönünü ateþe çeviren kalp yanmak nedir iyi bilir,
Paris’te bir deliyim, kýblemi kalp yutmuþ…
Elimde aðýt yakan bir piyano, parmaklarým Jüliet.
Bastonlu karanlýk bir körlüðe sebep oldu aklým,
Mantýðýný yitirdim beklemenin,
Romeo ölsün cennetimde.
Sevgili senin yüzün kimden kaçýyor,
Ey güzel kadýn sarmalý senin yüzünü ipeklere.
Kýsacýk bir merdiven aklýmýn sahiline açýlýyor,
Boðulmak nedir anladým, yokluðun kaç çeþit çiçek açýyor.
Medet umar oldum gaipten.
Þimdi buðusunda bir camýn harfler yitik, üþümüþ soy aðacým.
Yetimlik bahþedildi bize, “Yunus” olmak deðildi gayem.
Okyanusta bir balýðýn, iyiliðimi Halýk bilir,
Ben balýðýnda bilmesini isterdim.
Ýkiyüzlü insanlýk silsilesi, ben samimiyeti saklýyorum kendime.
Susmayý öðrendim iki günde, yýllardýr sesim kâinata gebe.
Dünyanýn bütün yýldýzlarý inin evimize,
Körlüðe çare bulamadým ben, karanlýðýmý almaya çalýþmak boþunadýr.
Boðulmak nedir anladým, yokluðun kaç çeþit çiçek açýyor.
Medet umar oldum gaipten.
Sýfýrýn kalbine artý koyun, teklik nedir anlasýn.
Kuþlar göðe kanat çýrpar, ben senin narýna…
Çevirin çýngýraklý takvimleri, saatin sessizliði çok acý.
Zaman tünelime inmeyin, çok derindir,
Fiyakalý aynalar beni izliyor, bencillikten arýnýn.
Tüm insanlýk þüpheye yakýn,
Güveni istiyorum ben, uzaklýk iki adým…
Boðulmak nedir anladým, yokluðun kaç çeþit çiçek açýyor.
Medet umar oldum gaipten.
Ýstemiyorum artýk seni, istemiyorum kimseyi.
Kibrim bundandýr çeviriyorum gözlerimi yüce göklere,
Rahmetinden nasibini almalýyým bolluðun…
Ýnsanlýk üç kuruþluktur, satýn almayýn aðlarsýnýz.
Teklik telaþýnda gezinin, tespihleriniz kan kýrmýzý,
Gözlerinizi silmeyin, onlar mührüdür sadakatin.
Eðilin zalimler, kalp þaha kalkmýþ tahtýnda,
Boðulmak nedir anladým, yokluðun kaç çeþit çiçek açýyor.
Vazgeçtim yokluðun beni terk etmesinden.
MELEK GÜRSES
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.