"""""""""""""""KARANLIK KUYU""""""""""""""""""
Denizlerin baðrýndan sesleniyorum sana,
Kýblesini kaybetmiþ bir kanaryayým,
Ötüþüm koyu sessizliðin derinliðini bozamaz.
Ýçimdeki karanlýðýn kuyusu çok derin.
Gölgelerin cüsseli i mgeleri aklýma inin, gel/in olmak boþuna.
Bereketini yitirdi mi topraðým? Toz yutmuþ aynalar …….
“ görmüyorum seni”
Sanýrým bendeki mabedin imamý unutkan, ismini sayýklýyorum beþ vakit.
Terfi almak isteyen kalbime, kýdemlik Hakk’a yürümektedir dedi iç sesim.
Ýç ses/imi, susuzluktan çatladý dudaklar.
Halim bir sokak ortasýnda gramofon çalmak gibi,
Çal/mak istediðim kalbinin anahtarýydý.
Dikiþ atsalar da boþuna kabuk baðlamýþ yaram,
Bað bozumuna geldim sevdiðim,
Ýçimdeki karanlýðýn kuyusu çok derin.
Yaslan omzuma, bedenim titriyor sensizlikten,
Ayrýlýk çanlarýný kalbime indirdiler, kulelerde kaldý aydýnlýk,
Deniz feneri elmacýk kemiðim, somurtuyorum güvertelere.
Aydýnlýðýmý arýyorum, içimdeki karanlýðýn kuyusu çok derin.
Melek GÜRSES
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.