Nem kaldı
Kýþa döndü mevsimler koþtum peþinde.
Hasretin bir çýð olmuþ büyür içimde.
Halim yok takatim bitmek üzere.
Yokluðuna dayanacak gücümmü kaldý.
Aradým her yerde o gözlerini.
Geceleri sana anlattým ben giz’lerimi.
Senin için bu serden vazgeçtiðimi,
Bil seninim senden içre sözümmü kaldý.
Gitme diye yollarýna attým kör düðüm.
Umudumu ilmek ilmek ördüðüm.
Sunduðun ýzdýraba ekmek böldüðüm,
Aþ’ýma katacak zehrinmi kaldý.
Ne derdin bitiyor ne tasan bende.
Iradým hayattan küllerim sende,
Savurdun yerle yeksan ettin bu tende,
Uðruna akacak kan’ýmmý kaldý.
Yýkýldý hayallerim ömrüm yýkýldý.
Azraille ölüm nikahým kýyýldý.
Bir karýþ topraða tenim koyuldu.
Hak’tan gayri vereceðim hesapmý kaldý.
ahucan merter
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.