Akþamdan beklemeye aldým ümit þemsiyemi,
Ayder yaylalarýnda öksüzleþti kasýmpatýlar,
Gökten rahmet deðil, huzurun gardiyanlarý yaðdý.
Cellâdý aðýrmýþ beklemenin, boynum sehpamda.
Gemiler dolusu mercan topladým sana,
Senin maviliðinle yarýþamaz biliyorum.
Merceðimde bir karýn aðrýsý yatar.
Her an eli kulaðýnda zulmetin.
Benim zihin haritamda çok emek/tarlar var.
Yokluða doðru emekliyorum.
Güverteme asýlý kaldý sabahlar,
Sana iyi akþamlar.
Güneþe çevirdiðim aþk kelebekleri kurumuþ,
Kanatlarýnda ellerim ziyanda,
Baþýmý yasladýðým göðsün ne kadar da soðukmuþ,
Üveydi hep bakýþlarýn, öz olamadýn aydýnlýðýma.
Dilimi kestiler yetmedi, peltek lisanýma dikiþ attýlar.
Konuþmayý öðretemedik insanlýða daha.
Susmasý daha da töhmetli.
Ýyi akþamlar sevdiðim, karanlýðý seviyorsun sen.
Aksakallý dedeler týlsým taþýr yataðýma.
Kâbus dolu sabahlara gebeyim.
Uyanmama az kaldý, ama sana iyi akþamlar.
Takvimleri yýrtmaktan yana þikâyetçiyim,
Geçen günlerin hayýflanmasý kime,
Saðýrlaþan duvarlara sadakat borcum var.
Tuz yutmuþ aynalar neden aðlýyor.
Sevgili sen bencillikten yana kör olmuþsun,
Sana öðretemedim alçak gönüllüðü,
Ýyi akþamlar, bulutlarý yolluyorum odana.
Çünkü sen ancak onlarla mutlu olabilirsin.
Melek GÜRSES
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.