ben’in içinde bir labirent sarhoþ sepelek dolaþýyorum oda oda kendi içimde
dinamitlenmiþ her yer duvarlarda kurþun izleri güvercinler vurulmuþ ve yerlerde
dinmeyen bir mitralyoz ateþine tutuluyorken kaçýyorum yeniden kendime sýðýnýyorum
bir adým gitsem iki adým geride kalýyor her köþe baþýnda karþýlaþýyorum kendimle gölgem peþimden ayrýlmayan meleðim koruyucu düþmana göster geri çek kabilinden
oda oda gezinirken tekrar bir göl bir nehir kýyýsý kendimi buluyorum bir vahada yemyeþil
kan kesiliyor birden hepsi kýpkýzýl kesik kesik pýhtý pýhtý pýhtýlaþýyor
bir bakýyorum o da orada göz gözü görmüyor sýðýnýyorum kendime
ne onu görüyor gözüm ne beni iki saatte katettiðim yoldan dönüyorken iki saniyede ne uyku hali rüya ne de
bazý içime dönük dýþýma dönüðüm bazý birinden odalarýn sýzýyor cýlýz bir ýþýk bakýyorum aralayýp kapýyý da sen dediðim kimsen geliyoruz göz göze
soruyorum sana kimim ben bilmem diyorsun gayet kayýtsýz yeniden dönüyorum kendime gülüyorsun kahkahalarla
küstüm çiçekleri yüzünde gülümsüyorum ben diyorum kendi kendime konuþup durup durup nasýl olur nasýl olur sen yoksan ben de yokum
kapýlarýný bir bir açtýðým odalarýn her birinde sen nasýl ayný anda oradasýn olabildiðine kalýyorum þaþýp
beyaz bir kelebek oluyorsun konuyorsun omuzuma tutmaya çalýþýrken kanadýndan dökülüyor bütün yaldýzlarýn kýrýlýyor naif kanatlarýn
yaldýzlarýn üzerimde ýþýldýyorum sense mat sitemle bakýnýyor yüreðime sýðýnýyorsun gelip ayrýlma buradan bir yere diyorum
hep artýk hep burda kal aradýðýmda seni bulabileyim hep orda ol gitme
hem güvercinleri ben vurmadým ki
Yüksel Nimet Apel
28/Temmuz/2011/Perþembe/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.