GÖLGELER
Sonsuza doðru uzanmak istedim, tüm benliðimle
Yolumu kestiler, kalakaldým, gölgeler, gölgeler.
Yamaçta kendimi kaybettim, elimde kimliðimle
Vadide yolumu kestiler, þaþakaldým, gölgeler.
Sunmak istedim tüm insanlýða, sevinci, neþeyi
Ayaðýma dolandý, býrakmadý, renksiz gölgeler.
Yaðmur olup yaðacaktým, geçince en son köþeyi
Kuraklýða mecbur ettiler, geçirmedi gölgeler.
Ýnsan… Güzele hasret, güzele sevdalý doðuþtan
Güzele giden dümdüz yolu, sarpa süren gölgeler.
Çýkarýp atalým bu ihtiyar düþmaný koðuþtan.
Milleti birbirine düþüren, amansýz gölgeler.
Sýlaya varacakken, yolumu kestiler aniden
Ýyiliðe ne hacet, çekilin aradan gölgeler.
Kutlu bir diriliþ lazým, tüm gücümüzle yeniden
Hakkýn karþýsýnda, hep yok olmaya mahkûm gölgeler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.