ÇANAKKALE HANÇERİ
Kanlý bir hançer saplanýyordu sine-i vatana,
Zehri küffara batýrýlmýþ, sunulmuþ Müslüman’a
Yürek mi dayanýr Ya Rab! Ne hain, ne sinsi hançer
Geride býraktýðý yetimler, dullar ve öksüzler.
Düþman gelmiþ vatana, kovmaya gidiyorum ana!
Dönmezsem Hakkýný helal et, çok muhtacým duana.
Ciðerimi daðlama oðul. Ecdadýn seninledir.
Ýçeceðin zehir deðil ki, þahadet þerbetidir.
Ya Rab! Geride býraktýðým bir anam, üç beþ candýr.
Vatan için deðil üç beþler, sana binler fedadýr.
Bu ne ikrar Ya Rab! Sana ne teslimiyet Mehmet’ten
Böyle Mehmet’lere, beþeriyet hayrandýr, ezelden.
O Mehmetçik ki göðsü iman, kalbi insanlýk dolu
Þahit oldu beþeriyet, Ýslam medeniyet yolu.
Denizler gibi enginlerde köpürdü þanlý Mehmet.
Düþman bile anladý, Müslüman’dan gelir merhamet
Mehmetçik… Sahip olmak uðruna zerrat-ý vatana
Can veren þehit. Kurban olayým seni yaratana.
Sen ki Çanakkale’de bir destan yazdýn, anlý þanlý.
Anladý beþeriyet, Türk’ün gücü herkesten farklý.
Ey insanlýðýn umudu, kahraman yüce milletim
Sendeki imanla payidar olur, kutlu devletim.
Çanakkale hançerinden zehirlisi gelse vatana
Söker atarým, Ebediyete gider, hürriyetim
RÝFAT SAÐLAM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.