MECÝT DOSTUMA
Aklýndan geçenleri baþladýnsa saymaya
Sen gibiler hayâlde kurtuluþu buldular.
Yokluðumda yaðlanýp dilin baþlar kaymaya
Bilki; bana çatanlar topyekün mahvoldular.
Ýþin özü sýklette hafif geliyor tartýn
Pehlivan kesiliyor, rüyasýnda muhannat.
Gördüðün o kâbuslar benden bir fazla artýn
Sen gel bu masallarý garip yoksula anlat.
Gündüzleri gözüme korkarsýn görünmeye
Geceleri dolaþýr karanlýða toslarsýn.
Ufak bir hýþýrtýyla baþlarsýn sürünmeye
"Birini yere yýktým" diye de bodoslarsýn.
Anlaþýlan, gözünden gitmiyor silüetim
Titreðin padiþahý, oysa yere yýkýlan
Rakibim olamazsýn, senle olmaz düetim
Ýþkembeden atýyor, haþmetimden sýkýlan.
Kimbilir, gördüðün yer deliler arenasý
O uçuþan yýldýzlar, sayemde yere indi.
Yaþadýðýn duygular, ecelin Pirana’sý
Duyduðun alkýþlarýn, sahipleri de cin’di
Hadi beni boþverin, evdeki esketekten
Çekinirsin bilirim; sýrtýndaki yaðýrdan.
Yara bere her yerin, akþam sabah kötekten
Sözün kimseye geçmez, git medet um saðýrdan.
-
Hak sana uyuz vere, týrnaðýný vermeye
Ben gibi ahþamlarý üstehen gara gele
Benden sonra gün görüp sefasýný sürmeye
Kabahatim var mý ki; dostum Mecit de hele!
( bu kýta senin anlayacaðýn lisanda:))
19 ocak 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN