Dudaklarýmýn arasýnda yaralý bir ünlem izi
Ünlem ki örseli esi…
Gökyüzünden kýrlangýçlarý topluyorum
Dönmenin iki damla acýsý süzüldükçe gözlerinden
-Ki dönmenin yenilmek olmadýðý tüm dönüþlere demiþken
Iþýðýný feda ederek gözbebeklerimin-
Aðýr aksak kelam susuyorum
Tarumar alfabemle içimde ki boþluða
Acýyan y/anýmla hayýflanarak…
Bir þairin kaleminden öykünmek isteyen
Ve özünü sýradanlaþtýran suretlerden kaçarak
Boðazýma düðümlenen harflerden bir demet kaygý seçip
Merhaba diyorum tüm kýrlangýçlara öykünerek
Merhaba gökyüzüne al veda salan
Kendine eksilen
Ayrýlýða yarým yýllýk ömrüyle çoðalanlara…
Varlýðým hükümsüzken gecenin siyahi þalý altýnda
Bir bebeðim boþluða býraktýðý çýðlýk misali yankýyým kendime
Yusuf’un Züleyha’ya sarf ettiði ince sýzý kelimelerle
Sayfanýn beyazýnda can çekiþiyorum
-Ki nicedir aþkýn piri þems kaylulelerde-
Al gülün yapraðýnda yaralý bir koku
Uçurum kenarýnda naif bir doku
Bülbülün dudaðýnda kesik bir suskuyum
Tüm bu nihayetsiz dar vakitlerde…
Kavruk sarý bir masal yarým kalmýþlýðýyla
Dokunuyor uzak yollardan içimin kýyýlarýna
Ölüme düþ kuran ömrüm
Kýskansa da babamý benden çok seven meleði
Sen’deliyorum durmadan anýmsamalarda
Adýný topuðuma yazmýþtýn oysa
Ve her yarýn bir düne gebeyken
Basamýyorum saðlam adým gün tazesi umutlara
Mimiði olamýyorum düþ rengi gülüþlerin
Çoðul zamanlarýn angarya kederleriyle
Hemhal olsam da
Ellerinden tutup yürüyoruz gölgemle
Mecalsiz dokunuyorum saçlarýna çocukluðumun
Men ediyorum sonrasýnda gönlümü
Kifayetsiz kaldýðým
7 yaþýma ram hüznün hâr hallerine…
Ahþap kapýlarda gýcýrdayan görkemli acýlara
Bir dip not düþtü ünlem
Boþluklar acýtýyor içimizi dünlerin saðrýsýnda
Göðe küs güvercinler misali
Beynimiz küs kalbimize
Koca bir kentin korkusunu taþýyoruz bu yüzden gözlerimizde…
Baðýþlýyorum içimin boþluðunu tüm ünlemlere/parantez içine alýnmýþ sessizliðimle…