gövdemin iç duvarlarýna çarpýyor sesin dinliyorum, suskunum þarký mý söylüyorsun gözlerime yýkýlan yadigàr evler geliyor müstakil, ahþap, bahçeli onlardan birinde misin uyuyor musun
dövülmüþ bir ortaokul çocuðuyum gibi bir gözümün altý mor öteki kýzarmýþ burnum ise sinirden kan kusmuþ dudaðýma tadýný alabiliyorum tuzlu bir ruh kaldý alnýmda kývrýlýp bir hal almýþ çekingen, ürkek, düþünceli piþman olmak var þimdi aðladýðýma
bir gözyaþý sakýzý sürmüþtüm ama kalbime girdiðin yere ülkemin en korunaklý yerindeydin gövdenle örtmek vardý bir de gövdemdeki açýðý.. oysa bilmiyorum þimdi memleketim neresi sordum ya onca kez öyle vuslatkàr, aðlamaklý, hevesli kimle doyar ki baþka gözlerimin açlýðý...
... peki nereli bu acý bu bulamamanýn ertesi hangi gün hangi mevsim ki; umudu emiyor toprak, gözlerinle birlikte seni mi filizleyecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
darko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.