gün, ilkokulların üç ders yaptığı günlerden ..
darko
gün, ilkokulların üç ders yaptığı günlerden ..
bir þey kaybettiðim yok
hatýrladýklarýmýn yerlerini deðiþmiþ rüzgar
dükkànlar çocukluðuma uzak
apartmanlar gezip mýsýr satan
komþuya süt götüren
yol kenarýndan irmik
tuz çuvallarý kaldýran
antene nice fasülye çubuklarý deneyen
kumandanýn en son hakimi
çocukluðum
dükkànlara uzak
eller sert
dudaklar kuru
topuklar çatlak
yüz kýrmýzý
saç kýsa
yýrtýk kazak
unutmadan
hala kar yaðýyor
kadýnlar haline
yýrtýk çatý býrandasýndan
ve
burnunun altý nemli
tarladaki benin
hem baðýrdýnmý tarladan
apartmanlardan yanký yapýyor sesim
onlarda benim sesimle
bana diyorlar sanki
diyemediklerimi
uyurken giyiyorlar
bayramda bile giyemediklerimi
deniz durgun
annemin sýrtýnda yükü yeþillik
elinde orak
vakit akþama az var
hava kapalý
gün
ilkokullarýn üç ders yaptýðý günlerden
bir þey olduðu yok aslýnda
zaman bir kaç kez geçip üzerinden
þeklini deðiþtirmiþ sevdiklerimin
ne o saçlarýn bukle bukle sarýyor bileklerimi
ne esmerliðin mutluluðumun rengi
hani
bir þarký çalýyordu
’eðer’ diyordu
sesi uzaktan geliyordu
sol yanýmýzda karlý bir dað uzanýyordu
tahta sýralar
yeþil tahtalar
ve benim oyuncak hikayem
parçalandý
döküldü üzerime
dudaklarýndan
zaman dedim iþte
þeklini deðiþtirmiþ sevdiklerimin
bir kaç kez geçip üzerinden
yüreklerini eðmiþ
bir þeye sustuðum yok da
pek konuþmuyorum aslýnda
boðazda bir nasýr mevzuu
iplik iplik uzayan manastýr
diyanetime iliþmek için uzanýrda
susarým ya
çocukluðumun kur’an kursudur suskunluðum
ilk bayram harçlýðýný internete harcayan çocuklardýk
kar yaðdýmý poþetlerden kýzak
cilalý tahtalarla snowboard yapardýk
bir babam en sevdiðim ineði kasaba verdiðinde
bir de
bahçedeki kara dut kesildiðinde çok yanmýþtý caným
gidemediðim yirmiüç nisanlar cabasý
ve öðretmenler gününde hocama aldýðým
hediye paketini üst sýnýflarýn yýrttýðý
güldükleri
sevincimi utanca çeviren
kalýn
bir çift çorap
seni hissedene kadar
durdular sol yanýmda
bir þey kaybettiðim yok da
hepsini savurmuþ ya rüzgar
hani
sana olan yangýnýmdan
arda kalanlarýn hepsini
ömür yetmez þimdi aðlamaya
annemin
ýsýrgan sürmeyeceðini bilsem de
haykýrsam dünyaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.