sessizlik bize
uzanýp deðeydik bir yýldýza
açýlýrdý sesi gökkubbenin
ama
uyuyordun
-belki duyar gelirdin bize-
çekindik iþte..
düþüncemiz mutlu olsun herkese..
ah o ünlemi üzgün halimin
ne bahar kaldý
ne de camlar özler o buðuyu
bir damlalar düþtü ki
gökyüzü boþaldý
yüreðin hýfzý kayboldu
geçmiþ geçmiþliðiyle kaldý
ey benim ellerimi esirgediðim
kursaðýma biriken harfler kurtaramaz kendini
hem
birlikte olacaktýk bu aðustos
sokaklar dolu olacaktý
çocuklar..
oyunlar..
düðünler..
ne kýþ küsecekti
ne bahar darýlacaktý
bizimle bu aðustos
aðustos olacaktý
..
yaz bitti...
þimdi,
sessizlik bize
üzüntüler merak olmasýn size
..
dutlar döküleli çok oldu
incirler de düþüyor þimdi
yine aðlattýn meyveleri
biz tertemiz bir gün biçmiþtik sana oysa
hiç sýkýlmadan kollamýþtýk maviyi
yeþili
turuncuyu
yaðmurlarý yakalayýp güneþten saklamýþtýk
bitmemeliydi gökkuþaðý
seni onunla karþýlayacaktýk
ikindiye doðru
dökülecekti ihtiyar aðaçlarýn
kaburgalarýndan özlem külleri
kuþ yavrularýna süt verecekti
elektrik telleri
bir çiçek diðerinden daima farklý renkte giyecekti
kelebekler ise çýkarma yapacaktý ufuklardan bize
biz seni bekledik
beklemek geldi bize..
ve
yaz bitti
ne konuþayým ki þimdi
bir güneþ daha takýldý
düþtü kursaðýma
geçmiþ
geçmiþ olsun ki
geçmiþliðiyle kaldý
titreten sendin içimin tellerini
þimdi telleri yeller aldý..
sonbaharýn
son yelleri..
yine de
esmerliðim umut olsun herkese
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.