Çağıran
’beni karanlýk çaðýrýyor
beni kuyu
saçlarýn çaðýrýyor beni
bölerek en derin uykuyu’
...
gövden çaðýrýyor beni
içinde tohum, içinde bahar sancýsý
içinde; yeþil ve büyük aðaçlarýn ardýna sinmiþ
kendi baþýna kendi yaðmurlarý yaðan
utangaç bir kýzýn aðladýðý
yüreði uzak köþesinde, biraz da ihmal edilmiþ
gövden çaðýrýyor beni
...
gülüþün çaðýrýyor beni
bahçesinden göðü seyre dalmýþ
çiçeklerin birbiriyle fýsýldaþtýðý
gül tomurcuðuna meftun kalmýþ
kelebeðin iþvesi bir tazeliðin çocuðu
evveli bilinmemiþ büyülü gökkuþaðýnýn
ardýndan asýlý kalan o rengarenk buðu
iþitenin kendini açýk denizde bulduðu
gülüþün çaðýrýyor beni
...
gözlerin çaðýrýyor beni
bir sedef nakýþ, kaþlarýnla iþlenmiþ kaneviçe
bambaþka bir ay var içlerinde gölgesi göðü deþen
gece yarýsýna saklý yalýnayak bir yýldýz
yüreðe düþen
saçlarýný kaybetmiþ ilk güzelliðinde
aðlamýþ, aðlamýþ ve aðlamýþ utangaç bir kýz
gözlerin çaðýrýyor beni
...
ellerin çaðýrýyor beni
rüzgarýn mutlaka bir haber getirdiði
güvercinin yüreðinden geçmiþ
merhametin gül baðýna gizli bir þiirle süslenmiþ
mahzun bir kuþ bedeni, ekmek sýcaklýðý avuç içlerin
ellerin çaðýrýyor beni, karýnca kalbi ellerin
...
’saçlarýn çaðýrýyor beni
bölerek en derin uykuyu
beni karanlýk çaðýrýyor
beni kuyu’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.