Kopçasýný sökeli yakasý açýk kaldý
Hayat denilen acý, kasvetli kördüðümün
Ben aðlarken bir yandan kalbime derdi saldý
Mazereti olamaz yaþamda gördüðümün
Kimi der unut, boþ ver deðmez gamla dolmaya
Ömür törpüsü zaman, ruhun hazýr solmaya
Giderim gitmesine unutur terk edilen
Hiçbir þey mühür deðil izi silinir elbet
Yokuþ çýk bayýr in de yol biter mi gidilen
Versem güler mi hayat hayallerden bir demet
Gamzesi var mý aþkýn kaybolsam çukurunda
Islansam gözyaþýyla sonbahar yaðmurunda
Yâr inanmam söyleme gönül gözüm kör artýk
Mil çektiðinden beri karanlýk benim dünyam
Umudun rengi solmuþ hayallerimse yýrtýk
Doldurmuyor gecemi hüzne bulanan rüyam
Kaç desem gel, tut artýk ellerim sana hasret
Okyanusu aþýnca biter mi yaslý gurbet
Sevda köprüsü çatlak ha düþtü ha düþecek
Bulsam cesaretimi çýkmaz sokaklarýmda
Geçeceðim üstünden azgýn sular taþacak
Sonra gün doðmayacak yalnýz þafaklarýmda
Giderken cehenneme fani dünyadan ýrak
Bana sensizlik haram aþk ilelebet yasak
Yanýk türküsün yârim aðýdým, figaným sen
Kendi selamý verdim toprakta adýn saklý
Derdinle bîçareyim küllenmiþ yanmýþým ben
Divane aþýk gibi kalbim unuttu aklý
Þimdi gülüyor bana cümle alem alayla
Sessiz SEDAmda saklý ruhumdaki vaveyla
Seda YÜKLER