sevdamın yorgun kenti

býçak aðzý yokuþlarýnda emeklettin
zýmpara taþý gecelerinde kanattýn çocukluðumu
toyluðumu ezdirdin varoþlarýna
taþýnýn topraðýnýn altýnlýðýnda
sefaleti palazlandýrýrdýn kaldýrýmlarýnda
ekmeðe aþka ve suya uyanan kent
ne kadar ezdin
ne kadar aðýr geldin bana

payýmýza ölümler düþürdün
paydamýzda yýkýmlar

sokaklarýný mülteci gezerdik
dipçiklerin yoklardý diþlerimizi
tanklarýn yürürdü etimizde
faþizanca ezerdi düþlerimizi

bir ömürlük yürümüþtük yollarýnda
bin ölüm voltaya duruyordu bulvarlarýnda
sahipsiz kaç ölüme daha analýk edersin
kaç zulümü daha ninnilersin kollarýnda

kaç gece ayartýlýr
kaç dalga vurur sinsice
sevdamýn yorgun kenti
bu ne kadar gider böyle
söyle þimdi
haydi söyle

traþ edilirken yedi tepe
üryan kalýrdý mahçupluðum
giyinirken kancýk akþamlara
boncuk boncuk dizilirdi mahpusluðum
þimdi kaç bildiri okunur anfilerinde
zuladan kaç kaðýt tutuþturulur elden ele
zil zurna açlýða
körkütük sarhoþluðu da ekledin ya
yuh olsun
yuh sana

son tramvay göçtü
son yolcular daðýldý çoktan
son vapur dalgalara teslim
karanlýða giyindi gece
çýðlýðýmý boðdu hiç yoktan

metelik bulvarlarýndan
metrelik meydanlarýndan
metreslik rüyalarýndan uyan
uyan bir sabah vakti
uyan da
göm zulandaki esareti


sen sevdamýn yorgun kenti
kaldýr baþýný
haliç ten süzülsun gemiler
haydarpaþa dan yürüsün trenler
bak gece içine çekiliyor
kýþlar gebedir baharlara
karanlýk kýrýlmaya baþlar birazdan
hazýrla kendini yeni þafaklara

vur kederini yollara
yeniden yaz kaderini
sil baþtan doður
doður beni
yedi tepen ormanlara bürünsün
yeniden giy yeþillerini


hasan polat


Sosyal Medyada Paylaşın: