OLMASIN MEZARIM

Dertler aldý baþýný,fizana yürüdü
Tükendi umutlarýn vadesi,çürüdü
Aranýp sorulacak hatýr býrakmadým
Umut dolu gözlerimi matem bürüdü

Yýkýlsýn dünya, temelinde taþým mý var
Kurusun pýnar, dökülecek yaþým mý var
Olmasýn ýssýz ovalarda serili çulum
Açsam çýkýný,yenilecek aþým mý var

Ölüm geldi sonunda ,yapýþtý yakama
Kendim tuz bastým,kanayan yaralarýma
Deyin ki alýp baþýný da gitti buralardan
Öldüðümü sakýn söylemeyin anama

Aþka heveslendim,felek verdi dersimi
Yitirdim izleri,kim bilecek adresimi
Kaybolup gidiyorum akýntýlar arasýnda
Yangýnlarda kaldým,bulamazlar resmimi

Koca dünya gün gelir iþte böyle küçülür
Coþkun deli gönüller bir bir yasa bürünür
Öykü olur kalýr hafýzalarda sevdalar
Adaleti yok feleðin,kefensiz de ölünür

Toprak kayýyor ayaklarýmýn altýndan
Haydi durma felek, al canýmý alacaksan
Býktým insanlardan,kimseye etmem hoþçakal
Olmasýn mezarým,sal ummana salacaksan

Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın: