ne vakit gitsen benden
bir ten üþür
bin can
bin can çekilir bedenden
ne vakit gitsen benden
sobelenir bir kelebek
çarpar býçaksýrtý kayalara
bir damla kan
bir tutam can
düþer
düþer sol yanýmdan
düþer dalýndan ham bir çaðla
ve dalgalar çeker koynuna bir püren dalýný
döner bir koca ömür
döner döner kudurur
sürüklenir bir "imdat"
kýyýdan kýyýya vurur
aðustosta bir þair ölür
akrep düðümlenir kadranýna
yelkovan baþýnda durur
ne vakit gitsen benden
bir ak güvercine pusu kurulur
telekleri çarpar namlu ucuna
tetiklenir bir deli tay
yeleleri savrulur
ansýzýn fýrlar amansýz düþüm
ölümene kýyamet sorulur
kurþunlar dizilir çakmaktaþý kayalara
etimde bir ceylan vurulur
ne vakit gitsen benden
tüner daðlarýn doruklarýna firari kekiklerin kokusu
ve çakal sürüleri iner subaþlarýna
uçuþur nefesimin buðusunda tütünün tütsüsü
ekmekler taþa keser
lanettir bu çýkmazýn döngüsü
kendi karanlýðýna gizlenir bir mum alazý
cigaram külünde söner
çarpar öfkesini anason vurgunu
aman ha aman
yükselir kör kuyulardan bir çýðlýk aðzý
avaz avaz
hece hece
düþer gözlerin feri
karanlýða iliklenir gece
uzayýp gider mesafeler
kayan yýldýzýn zaman aralýðýnda
adýn dilimde solgunlaþýr
asýrlar iliþir sarmaþýða
dürtüklenir azgýn bir hýnç
kayarsýn avuçlarýma
ayaklarýn yaka paça
yüreðin parça parça
omuzlarýn düþer
yüzün paramparça
gece uzun
sen uzak
gece hain
sen tuzak
gece puþt
ben tutsak
gece soðuk
gece sessiz
haberin olsun
feryatlar büyütüyorum sensiz
þiir ve yorum hasan polat