Bir hoþ seda duymaz bu gönül onca zamandýr,
Mevsim de kurak geçti, su geçmez akaðýndan.
Ayn’ýnda tüten nesne demiþler ki; gümândýr
Cansýz yatýyor yerde, vurulmuþ þakaðýndan.
Yýllarca sarýlmaklý konuk bekledi durdu
Hüsranla geçen ömrü felek dertle doyurdu
Kavruk çiledir sevda; Çalap öyle buyurdu
Bir türkü çalar þimdi yanýklar sokaðýndan.
mef’û lü/ mefâ îlü/mefâ îlü/fa’ûlün
11 ocak 013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN