Ay Işığı Senfonisi

Yine gece.. Yine dolunay ..Cinnet akþamlarýndan kalma yok oluþuma, bir parça ay ýþýðý senfonisi bestelemekte yüreðim..

Bedenime konuþlanan yitik ruh sarkaçlarý
Ay ýþýðýnda söylüyor kendi þarkýlarýný
Yürek ezen bir sessizlikte
Melodisi, ezgisi, sahipsiz bir sahipsizlikte...
Hüzünbazlýk yapýþmýþ kelimelere..

Sanrýlara eyvallah çekeli,
Korku soluyorum geceleri..
Ýntiharlar eþiðinde bekliyor düþlerim..
Azat edilmeyi bekliyorlar çaresizce..

Sevisiz onlarca ruhtan yükselen sessiz serenatlar
Damarlarýma iþliyor kanýmý kuruturcasýna
Dilim acýyor söyleyemediklerimden
Kaçmalarýma kaçtým yeniden kaçarak kaçtýklarýmdan

Söylenecek söz..gidilecek yer tükendi..
Bahçemde kalmadý güllerin kokusu
Þairce bir edayla toplandý ya hüzünbaz kelimeler
Kalmadý hiçbir þeyin acýsý... ölümün bile..

Bir parça ay ýþýðýna bulandý zihinler
Eller umutsuzca uzanýrken karanlýða
Konuþlandý semaya sevdadan arta kalan kýrýntýlar
Arsýzca koparýlan aþýklarýn yürekleri
Bir parça.. bir parça daha..
Gün ayrýlýklarýn günü..
Gün vuslatsýz aþklarýn, imkansýzlýklarýn günü..

Yine gece..yine dolunay..
Ay ýþýðýyla örtüþtü düþünceler...

Söz geçmez yüreðime bakýþlarýndaki acýdan.. kanayan ama kaybolmayan sevdanýn adý, görünmez bir iple daraðacýnda asýlý kaldý..

Sema ÞENER
Sosyal Medyada Paylaşın: