Beni Hiç Sevmedin ki (...)

Sen beni hiç sevmedin ki ..
Sevseydin,
Bilirdin çaresizlikten kývrandýðýmý...
Yaþar gibi yaptýðým bu hayatýn
Bana dar geldiðini..
Sana ne kadar çok ihtiyaç duyduðumu..
Bilirdin... ama bilemedin..
Bilmedin... bilmek istemedin...
Merak bile etmedin...

Ýnancým kalmadý aþka ve sair tüm duygulara
Seni seviyorum’un bu kadar basit olmasýna ve
Kolayca söylenivermesine acýyorum sadece...
Ne çok caným yanýyor bi bilsen..
Ama bilmezsin ki...
Bilemezsin ki...
Çünkü sen beni hiç sevmedin ki...

Duygularým sahipsiz, hislerim yetim...
Kabul etmedin sana ait olduklarýný....
Sen kendi duygularýna bile ihanet ettin...

Gittin... gittim.. gittik...
Dönüþü imkansýz bir yol,
Ulaþýlmasý imkansýz bir biz...
Kan damlarken yüreðimizden
Sahiplenemediðimiz duygularýmýz aðlýyor...
Duyuyor musun?
Ama duyamazsýn ki...
Sen beni hiç sevmedin ki...

“Sana gülüm demem gülün ömrü az olur” diye
Çýðlýk çýðlýða baðýrýrken,
Adýna yitik sevda dediðimiz bir masalýn
Baþ kahramaný oluverdik bir anda...
Sen olmaz umutlarýmýn umut prensi,
Ben ise yüreði þizofrenlikle bedellendirilen
Bir hayal serserisi ...

Bizim masalýmýz bitti deðil mi...
Ýþte buna bir cevabýn vardýr kesin...

Çünkü sen beni hiç sevmedin ki...
(üç nokta)

Sema ÞENER
Sosyal Medyada Paylaşın: