Ayrılık Sonatı

Ýçimi titreten bir hüzzam makam tadýndayken sevdan
Ayrýlýðýn kokusunu çekmekte þimdilerde yüreðim

Neden’siz.. niçin’siz...
Ayrýlýk tadýnda bir türkü...
Ama bestesiz.

Kulaðýma çalýnan hüzünlü naðmeler eþliðinde
Güneþin son ýþýklarý dansediyor sardunyalarýmýn yapraklarýnda

Söylesene sevgili..
Hangi akþamýn dönülmez ufkundasýn
Hangi hüzzam eserin notalarýna sakladýn kendini
Yoruldum yüreðime düþen naðmelerde aramaktan seni
Oysaki bir çiðdin gözlerimden gönlüme düþen..

Peki ya, kanarken ruhum nerdeydin?
Hangi hazanýn dalýndan kopan yaprak oldun
Hangi kar tanesinde barýndýrdýn sevdaný ki
Bu kadar çabuk eriyip gittim ellerinde

Kaç zaman oldu gecelere masumiyetimi teslim ediþim
Kaç sabahtýr cinnet akþamlarýndan kalmayým..
Gözlerimi her sensizliðe açýþýmda
Ayný isyanlar dilimde,
Ama her seferinde sevdan yine yüreðimde..

Çýk git dedim beynimden
Vazgeçmedin her seferinde yüreðime ebelenmekten

Git dedim..

Gelme dedim...

Dinlemedin

Yokum dedim

Toprak oldum dedim

Görmedin

Susuþuma sustun..
Kaçýþýma kaçtýn...

Söylesene sevgili..
Neden yok oluþumlarýmda, yok olmadýn?

Aþk ölümdür bedene..
Aþk ihanettir hayata..
Aþk acýtýr ruhlarý..
Aþk bilmecedir yüreklere..

Yine gece.. Yine dolunay ..Cinnet akþamlarýndan kalma yok oluþuma, bir parça ay ýþýðý senfonisi bestelemekte yüreðim..

Sema ÞENER
Sosyal Medyada Paylaşın: