Hançer-i zehrin deðer de, Yaralar açýlýr gül sinemde. Ne hekim çare olur derdime Ne de Lokman derman bulur yâreme.
Geçtim; bahardan, yazdan. Hazanlar yaþýyorum durmadan Her dem; kar yaðar da yüreðime.. Gocunmam aþk’ý sensiz yaþamaktan. Yollarým çýkmasa da, vuslatýn yollarýna Ulaþamasam da senin ile mutlu sonlara Ecel sarsa bedenimi, toprak kucaklasa Son sözüm adýn olacak kurumuþ dudaklarýmda.
Bu gün de bitti sensiz, nefessiz. Sessizce.. Gecenin koynuna yatýrdým düþlerimi. Ay’dan bir beþik yaptým Sallýyorum uykularýmý. En güzel ninnim; yine sensizim! Yýldýzlardan; yorgan sersem de umutlarýma Gece ayaz be gülüm. Üþüyorum! Þimdilerde; duygularým bana ait deðil. Esrik cümlelerim, baþýboþ Dolaþýyor, yüreðimin kývrýmlarýnda. Katilisin tüm þiirlerin. Bil! Kelimeler kanatsa da dilimi Açtým dûaya ellerimi Rüzgarýn uðultusu yýrtarken geceleri Gül kurusu akþamlar da yitirdim ümitlerimi Yine; tarihi öksüz bir þiir düþtü dilime Yetimliðimin lal olduðu, yoksul kentimde Biraz daha kayýp giden her metropolde Silik bir gölgeyim þimdilerde Seni ünlerim, çýkmaz avazým. Yarým býrakaným! Gölegelelerin üþüþtüðü aynalarda kaybettim aydýnlýklarý Gel! Gel de kurtar, bu karanlýklardan gözlerimi
Dil-ruba 10 Ocak 2013 Perþembe / 15:30 Sosyal Medyada Paylaşın:
Dil-ruba Emine Genç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.