TOPRAK ALTI İŞÇİLERİ

lamba yanýyor alnýnda senin
ciðerlerin buruþuk kömür karasý
ömrünü kaçta kaça bölmüþ bilemezsin
gün ýþýðý arýnýk hava
özlemde öylesine

yað,is terden belli deðil sapsarý tenin
baharý yaz’ý bilmezsin güneþ seni tanýmýyor
kunduralarýn aðýr ellerin kutsal
karanlýklarýn ýþýltýsý birazcýk cansýn
fosforun o kadar iþte

aklýnda ailen her iniþ çýkýþta
sana yasak meltemler,dalgalar,lodos rüzgar
sana yasak bir baðlama çalýnýþý bile
sen bilmezsin durak nerde bu gidiþte
oysa bilirler onlar sen nerde tükeneceksin

sonra tulumlarýný eskiciler almaz
mezarýna ordan aydýnlýk bile yoktur
sen toprak dibi adamý
ölmeden gömülmüþ dipdiri ölü
unutulan piknikler,deniz,güneþ
kendi yaraný kendin saracaksýn

sonra tam gün ýþýðýna çýkacaðýn sýra
bir gümleme
parçalarýnýn herbiri bir yerde
grizu diyorlar buna

sonra yazarlar mezar taþýna
yaþarken de toprak altýndaydý diye



Sosyal Medyada Paylaşın: