Ablam...

Ablam...
Karýndaþým, sýrdaþým.
Anýlarýmýn en güzel yaný.

Ben geldim abla.!
Eskisi gibi yatýr dizlerine.
Anne kokardý ellerin.
Dokun hadi kederime.
Gýrtlaðýma kadar doluyum,
Ben anlatayým... sen dinle:
Hani, eskiden olduðu gibi...
...............
Ne güzel günlerimiz oldu seninle.
Çekilince odamýza,
Babamdan arakladýðýn sigarayý yakardýn.
Açardýn Ferdi Tayfuru...
Aþký anlatýrdýn bana.
Sevdalanmýþtýn mahalledeki bir oðlana.

Arka bahçedeki duvar dibine gelirdi,
Gizli gizli korkarak konuþurdunuz.
Ben ;
gizlice izlerdim sizi ..
Gözcülük yapmam için az rüþvet yedirmemiþtin hani ..!

Kavgalarýmýzda olurdu elbet.
En çokta paylaþamadýðýýz o elbisenin baþýnda...
Galiba Annem seni daha çok severdi.
Sana bir þey demezdi de;
Ben kaþlarýmý almýþtým diye ne çok kýzmýþtý...

Ben en çok senin cesaretine hayrandým.
Bir de, beline kadar inen siyah saçlarýna...

Gecenin bir vakti,
Acayip bir kuþ sesi duyulurdu.
Heyecanlanýr, cama koþardýn.
Ne kuþu bu abla dediðimde ,aþk kuþu der gülümserdin..!

Ben; aþkýn acýsýnýda, sevincinide sende gördüm.
Aðlardýn bazen koynundan çýkardýðýn resme bakarak.

Uzun bir mektup yazmýþtýn ona.
Babam seni kendi seçtiði birine verdiði zaman,
Ben götürmüþ vermiþtim ...
Bir insanýn dizlerinin baðý nasýl çözülür onda görmüþtüm...
Ve; o aþk kuþu bir daha hiç ötmedi arka bahçede...


Neyse ablam... hadi bir çay koyalým.
ataya töreye karþý gelinmezdi ne yapalým .
Seni çok özledim abla ondan geldim.
Hadi dizlerini ver bana ...

Þengül BORA
18/04/2011..pazartesi.



































































































































Sosyal Medyada Paylaşın: