USTAM

Ustam!
Atam/soyum…

Nasýl anlatayým seni mýsralarda
Ki sen sýðmazdýn ele avuca
Kartal bakýþlý ustam!


Enine boyuna iri cüsseli
Yürüdüðün zaman yol titrerdi heybetinden
Tuttun mu yelesinden
Þaha kalkardý bindiðin atlar
Çektin mi halayýn baþýný
Bütün kýzlar sýraya dizilirdi

Bir ucu kýrýk aynada
Limonla düzeltirken saçýný
Nazar dualarý okurdu anan ardýndan

Ama sen!
Daðlar ardýna bakardýn hep
Herkes hayal bile kurmaya korkarken
Umutlarýný þahin kanadýna takardýn
Durduramadýk varlýðýný buralarda
Ah ustam! Durduramadýk
Gurbetin püsküllü belasý senide çekti kendine
Dar geldi bu köy sana…

Dam baþýna çýkardýk senle
Seyre dalardýk köyü
Kimin bacasýnda televizyon anteni varsa
O evi zengin sayardýk
Bana bir söz demiþtin ustam
Anlamamýþtým o zamanlar ne demek istediðini
‘’Uçurtma her ne kadar dalgalansa da gök yüzünde
Ancak ipinin uzunluðu kadar uçabilir’’
Þimdi anlýyorum ustam, þimdi daha iyi anlýyorum

Sen gideli buralardan ustam!
Güneþe yýldýrým düþtü
Yýldýzlar geceye serdi kendini

‘’Kurdun adý yaman çýkmýþ
Tilki vardýr baþ keser’’
Sen buralardan gideli ustam
Önünde el pençe divan duranlar
Ali kýran baþ kesen oldular ustam!


Küsme!
Kesme selamý-sabahý
Bana yine yaz yine mektuplarýný bekliyorum


Üzülme!
Ne kadar uzakta olursan ol yeter ki ölme
Þairim! Bulurum istediðim an seni yanýmda
Ýçin için kendimden saklanýp aðlayarak
Bahtýmý sürürüm kara yaþmaðýmda

Postacý bir küçük tabut getirirse kapýna
Anla ki o iþte en son yazýmdýr ustam!






Sosyal Medyada Paylaşın: