Haykırış
Benziyorum sanýrým Nazým’a
Adýna þiirler yazdým onlarca
Onsuz olamayacaðým dedim her satýrda
Ama bak ayaktayým hala
Kaným dolaþýyor bir þarap misali damarlarýmda
Renk katacak bedenime yýllandýkça
Sahi, yýllanabilecek mi acaba?
Þu an yine bir çeþit sarhoþum anladýðým kadarýyla
Sanki ruhum bedenimden ayrý yaþamakta
Ruhum belki sahil kenarýnda
Belki boðazda
Belki Ýstanbul da...
Ama bedenim daima
Yeþil türbenin altýnda
Trilye yýkýklarýnda
Bursa da..
Seninde böyle olmamýþ mýydý be Nazým
Ruhun ve bedenin ayrý yaþamamýþ mýydý yýllar boyunca
Sen Pirayeni düþlerken hapishane koðuþlarýnda
O þehir Pirayene sahip deðil miydi daima
Evet, kýskanýyorum o þehri aslýnda
Nasýl göðüs gerebiliyor onca aþka
Kimler geldi kimler geçti ama
O hala ihtiþamýný korumakta..
Eyy! Uðruna savaþlar verilen
Binlerce insan öldürülen þehir..
Senin surlarýn bana sökmez
Senin güzelliðin beni büyülemez
Benim gözlerim zaten kör olmuþ aþk denilen illetle.
Senin naðmelerin beni alakadar etmez
Kulaklar duymaz olmuþ onun sesinin haricinde
Þimdiyse sana sesleniyorum haykýrýþlarla
Fakat önünde eðilerek deðil, asla
Baþým dimdik, ardýsýra
Ya sevdiðimi vereceksin bana
Yada karýþacak kaným topraðýna..
(05.01.13 sa:16.29)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.