Parçacıklar

Umutlarým tükenmek üzere
Bekleyiþlerim ise son haddinde
Ne geri dönmeni bekleyecek gücüm var
Ne de sensiz yaþamaya takatim
Artýk dönmesen de fark etmez sevgilim
Söküp atmak üzereyim son umut parçacýklarýný kalbimdeki
Artýk senden sonra söyleyebileceðim tek þey Güzeldi
Yaþandý ve bitti...
Her þeye raðmen keþke sevebilseydin beni
Sevmeyecektin de neden fethettin kalbimi
Neden esir aldýn gözlerimi
Neden kalbime parmaklýklar ördün sözlerinle
Neden kalbine parmaklýklar ördürdün sözlerimle
Evet gittin..
Ama giderken unuttuðun bir þey vardý sevgilim
Seni bilmem ama
Ben o parmaklýklarý örerken sonsuza kadar dedim
Sonsuza kadar esiriyim kalbinin
Sonsuzluk daha gelmedi ki sevgilim
Fakat ben artýk sonsuzluðu çaðýrýyorum
Çünkü en küçük umut parçacýklarýný bile yok ediyorum
Onlar ne biliyor musun?
Senin yýrtarak, senin parçalayarak çýktýðýn kalpten
Geriye kalanlar...
Ben bu zamana kadar bir kalple yaþamýyordum her þeyim
Kýrýlmýþ,dökülmüþ, parçalanmýþ bir kalp müsveddesi ile yaþýyordum
Dayanýyordum sevgilim
Acý veriyordu ama dayanýyordum
Neden mi?
Belki gelirsin..
Belki o kalbi yaþatmaya çalýþýrsýn diye
Artýk gelmeyeceksin biliyorum
Bu yüzden son veriyorum acýma
Söküp atýyorum bütün her þeyi yerinden
Þimdiyse kendi yaratmýþ olduðum zindan da
Boðuluyorum kendi yokluðumda...
Sosyal Medyada Paylaşın: