Bir kaðýt müsveddesidir artýk
Belki kenarlarý yanýk
Belki her yeri yýrtýk
Ve belki tamamý yýpranýk
Aþktan sonra geriye kalan
Sadece geçmiþ bir zaman
Ve bir avuç hüzün yumaðýdýr
Ýnsaný avutan..
Bir þelale oluþur gözyaþlarýndan
Hani nerede tek bir damla için çöllere vurulan
O bir damla için dünyayý yakmaya hazýr olan
O meçhuldür, þimdi can yakan
Seni Seviyorum, basitleþmiþ iki kelime
Her iki dudak arasýndan çýkabiliyor herkese
Kalbin onayýný almadan
Dudaklar rol çalýyor gizlice
Aþk mýydý kendiliðinden yalan olan
Yoksa insanlar mýydý aþký yalana zorlayan
Hayýr.. Hayýr aþk olsaydý eðer yalancý olan
Yanmazdý insanýn caný gidenin ardýndan
Ýnsanlar gelirler, yaþarlar,giderler
En acýsý severler
Fakat yine de en acýsý terk edilirler
Umut iþte yine de beklerler
Bir sürü söz vardýr ya hani
Kurulmuþ hayaller vardýr yani
Ýþte onlar nereye gitti
Neredeler þimdi
Baþýboþ kalmýþ duygular
Yýpranmýþ umutlar
Ve bembeyaz kaðýtlar
Artýk hayata eþlik ediyorlar
Verilmiþ sözler artýk uzaklaþmýþ limandan
Kurulmuþ hayallerse kaf daðýna kaçmýþ korkudan
Geriye kalansa her þeyin ardýndan
Bir kalem,bir kaðýt,bir de zaman...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.