MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Göçelge
Müsadenizle

Göçelge


yurdumu sormayýn bana
limon bahçelerinde çaldým tenimin rengini
saçlarýma çiy düþüren güneþi doðmayan sabahlarým var benim
kendime çekiliyorum sesimle beraber
içim göçelge

yelkensiz gemisiyle açýlmýþ denize, peþinde koþtuðum hayat
hani sonbaharda asmanýn çýplak dallarýna tüneyen
tir tir titreyen kuþlar vardýr ya
hani sanki dökülen yapraklarýn yasýný tutuyormuþ gibi
boynunu büken kuþlar gibiyim

annemden duymuþtum
hafif olurmuþ uykusu
rüyalarýný hazan vuran çocuklarýn

gözlerim
sisi gibi, sesi gibi
iniltisi gibi derin bir gölün
iç çekmelerimi, hüzünlü hallerimi
sustuðumda söyleyemediklerimi
bir ben bilirim

çekmezse elini kýþ, güler mi bahçe
varsýn çýð düþürsün saçlarýma güneþi doðmayan sabahlar
býktým yeþermesini beklemekten kýrýlan dallarýmýn
kayýp parçalarýmý aramýyorum artýk
kaybettiðim her savaþ için
bir çizik atýyorum gülücükleri çalýnmýþ yüzüme

öðrendim
yitiklere el sallayan eller
gidenlerin ardýndan bakan gözler
sadece üþümeyi öðrenirmiþ
öðrendim

ah benim ellerinde korku taþýyan düþlerim
ah benim yaprak döken çiçeklerim
kapýlarý kapanmýþ, panjurlarý çekilmiþ kimsesiz evler gibiyim
ne yana baksa, ne yana dönse alazlanýyor göz bebeklerim
zifiri karanlýk gönlümün gecesi

hayat nedir ki
gidenlerin ardýndan bakmaktan baþka
ateþ kusar yalnýzlýk, taþ taþ üstünde kalmaz


Müsadenizle

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.