KOREKLA I Bir ahþap sandalye, Sesi var kahveye çalan. Üzerinde bir adam Yaþlý mý yaþlý, Kýyýlarýnda çenesinin Tatsýz durmuþ gri sakallarý. Gözleri yapraklanmýþ aðaçlarýn Camlara iliþmiþ mevsimi. Çocuklarýn çikolatalý dudaklarý Dünyada yaþamak kadar eski. II Fularýný düðümledi mor kadýn Sýrça sandalyenin boynuna Köpekler uludu yeryüzüne Ýzleri karlarýn altýnda Mürekkebi akýyor bir þehrin Kadýnlarýn mavi gözlerinden Çýkarýp çakýsýný cebinden Yýrtýyor bir adam kafiyeli sözleri Kargalar temizliyor burnuyla Çakýdaki mor izleri… III Daðsýz yýldýzlar oturmuþ Alnýnýn en kýrýþýk yerine Köyü iðde kokarken Gelip yerleþmiþ metropolde bir eve. Mor kadýnýn Þiir yazamayýþý da bundan Ziftli caddeler ona göre deðil. Çiðnenmiþ gökyüzü çoktan.
ELÝS ÖZER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elis Özer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.