anne ve babam'a '
þu küçük odamýn penceresinden
belli belirsiz izliyorum þimdi
kendi yaþantýmý...
hiç unutmuyorum,suçluyken
annemin bakýþlarýný
kýzgýn ama bir o kadar hassastý.unutamýyorum.
güzeldi hemde çok
yeþildi gözleri ,
hareli mi hareli...
ve al aldý
o yumuþak yanaklarý...
dalgalý ,hoyrat,asi
kýzýlýmsý saçlarý !
ve uçuk bir kýrmýzýydý
dudaklarý !
gün aðarýrken
çaðýrýrdý kahvaltýya ,
o güzel sesiyle...
yakýnýnda biterdim hemen...
bazen dikkatimi çekerdi
sakin bir deniz gibi
o durgunluðu ...
neyin var derdim’ ..susardý..
en çok
mutfakta geçirdiðimiz zamaný
severdim ben...
ve baþýmý yasladýðýmda göðsüne
neþelendirendi kalp atýþlarý...
sessiz dua ederdim
benden önce o durmasýn diye !
yýllar sonra düþünürdüm onu
soluk benizli,kýr saçlý
týpký anneannem gibi...
hiç býrakmazdým onu son nefesine kadar
geç olmadan bilseydim kýymetini...
ve haytýmýn tek aþký
yakýþýklý babacýðým...
hiç kýyamazdý bana
tabiki bende ona...
kara kýzým derdi
öyle severdi beni...
ben kara mýyým der küserdim
ama onu belli etmezdim...
alýrdý gönlümü bir gülüþle...
çokta parasý yoktu belki ama
bulup buluþtururdu
hiç eksiz býrakmazdý.
sabahlara kadar çalýþýrdý.
ne yapsa
ne giyse
ne konuþsa....
yakýþýrdý ona...
’kýz babacýdýr’ der
kýskandýrýrdý annemi
severdim saniyelik kavgalarýný
hiç bir zaman
uzun süre ayrý kalmamýþtýk
birkaç kulaç öteye bile
salmamýþtým onlarý...
ya kaybedersem diye
nöbet beklerdi baþýmda korku
özlüyorum þimdi
hemde öylesine özlüyorumki ,
pencereden giren rüzgarlarýmýzý,
evimizin loþ havasýný...
Çok geç þimdi....
dememek için deðer biliyor
... ve hiçbirþey uðruna üzmüyor...
... üzdürtmüyorum onlarý...
geç olmadan sizde
alýn kanatlarýnýzýn altýna
hissettirin deðerlerini
ve dolmaz yerlerini
gösterin onlara
++++ élis Özer ++++
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.