Mavi Bir Sabaha Merhaba
Vardýðým son secdenin ufuk çizgisinde,
Koyverdiðimde göz pýnarlarýmý loþ karanlýða.
Yeþil zeminler þahit oldu hüznüme.
Ve sustu karanlýklar, taþ kesildi sükuta.
Beklenen sen idin dünyama cömert davetlerde,
Solmadan gözlerdeki güneþ ve gelmeden hazan.
Küreksiz bir sandal kaderinde meçhul bir hedefe,
Umut þarkýlarýný da yükleyerek tuzlu sulara teklifsiz.
Gýrdaplara gebe bir serüven yaþanýr bu iklimde
Aðýr havasýnda yanar genzim, ama ne gam,
Yüklenmiþse yüreðim yýllarýn tecellisini yýlmadan,
Ne yazar ölüm, ne çýkar noktalar varsa hayallerde?
Noktalarý ben mi halk ettim vücut ikliminde?
Þikayetin bana mýdýr has fidan, bu fýrtýnada?
Sabýr mý denemek muradýn, durmayan bu zamanda?
Neden yorgun gözlerin, uykularýn kör eden kim?
Yoksa zamansýz mý doðdu sabahlar, uykunun bu duraðýnda?
Yoksa ihmalin mi vardý hazýrlýk için zirvelerdeki serüvene?
Sen bir þarký söyle, eþlik eder güz meltemi þevk ile,
Kýsma sesini, duysun gökler boyu süt bulutlar,
Ellerini yeþil’e özgü aç rahmete, ulvi yakarýþlarda.
Bekle Nisan yaðmurlarýný pencerende zikir deryasýnda,
Halkalar göreceksin dalga dalga, tül perdeler arasýndan,
Toprak kokacak þükür ile iklimin, bayrak özgürlüðünde,
Ve merhaba diyeceksin, Mavi Bir Sabaha,
Kaç duraksýz mevsim boyu oruçtan sonra,
Acýkmýþ bir merhaba, gözü yaþlý bir merhaba,
Bir tanrý misafiri kutsallýðýnda, yürekten.
Muzaffer Eker
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.