Ay Mahşer’de Bile Güneş Arar

Ay Mahþer’de Bile Güneþ Arar

Sevemez kimse, benim kadar asla seni.
Âþýk olarak, Mecnun’la kýyasla beni.

Ulaþamaz kimse aþkta, benim yanýma.
Aþký iþledim nakýþ nakýþ, tüm kanýma..

Güne aydýr tek müþteri, bil ki her zaman.
Gün deðdi, ay ben ayým demez hiçbir zaman.

Alýr aydýnlýðýný günden, hep nur saçar.
Betona baksa bile, betonda gül açar.

Ay hep güneþ arar, budur aþkýn kanunu.
Mahþer’de bile gelmez, bil bu aþkýn sonu.

Gözden ýrak olan, olmaz gönülden ýrak.
Ay gün olmazsa, hem kupkurudur hem çorak.

Benim kadar asla, kimse sevemez seni.
Her mýsrada böyle, kimse övemez seni.

Sen güneþsin çünkü, layýksýn övülmeye.
Sen yoksan sanma layýktýr, bu ay gülmeye…

Gülmek seninle güzeldir, aðlamak senle.
Hiç kimse rekabet edemez, asla günle..

Mustafa EROL
05.01.2013
Antalya / Manavgat

Sosyal Medyada Paylaşın: