KONYA’MA ŞİİR
KONYA’MA ÞÝÝR
Mevlâna’yla baþlar, sevda rüzgârý.
Þems-i Tebriz’idir, en büyük kârý.
Her dem burda yaþar, insan baharý.
Tarihinle ulu, çýnarsýn Konya’m.
Mevlana’yla bilir, tüm dünya seni.
Örnek alýr Rize, hem Tonya seni.
Nasýl sevmeyeyim, ben Konya seni.
Elbet Mevlâna’yý, anarsýn Konya’m.
Rabbe þükrederler, hep kullar sende.
Gözetilir yetim, ve dullar sende.
Ýnan aþkla düzdür, tüm yollar sende.
Allah sevgisiyle, yanarsýn Konya’m.
Gezilse tüm dünya, yok senin dengin.
Mevlâna ruhuyla, sensin en zengin.
Anlaþýlýr nasýl, olur kalp engin.
Tüm dünyaya yeter, pýnarsýn Konya’m.
Çatalhöyük’te ilk, kuruldu bina.
Çumra ilçen en çok, yakýndýr sana.
Nice illere de, sensin hep ana.
Bu cennet vatana, onursun Konya’m.
Mustafa EROL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.