Dedem derdiki:
-Yaþarken umudu saðmaya çalýþtým;
-Korkmadým, koþmadým, aðlamadým
-Böylece alýnyazýma takýlý kaldý adým
-Okþandým doyumsuz mâi gecelerce.
Çok gördüler bana helalinden hayallenmeyi!
En çok; direniþim, alýnyazým
Ak topraðýma yabancý býrakýldým.
Torunum: Ýnsan dediðin
bekaya at koþturan süvari
gövdesi yarýlmaya hazýr çýnarda
yuvalanan budaktýr týpký benim gibi:
Ruhum ölümsüz güzellikten sýyrýlacak
dicleye, fýrata savrulup, tabiatýn nabzýna vuracak
zamaný geçip eþsiz yankýlara bölünecek ahtim
ölümlü hazlar mýrýldanarak dökülüp
kapý kullarýný aþýp ahiretine yürüyecek.
Bütün ormaný içgüden yüzyýllýk hýrýltýlar
servi dibinde aðýt büyütmeme neden oldu
boyun eðmeyi bilmeyen dallar çoþkuyla eðildi
pýrýltýlar nefes kesip çýktý kuruyan yapraklardan
toprak aþýsýný aldý sararan yapraklardan
karýþtý yaðmurla kýrgýn düþlerim
ürperdim sýla gurbet arasý
masal enginliðiydi yani bütün hayatým.
Torunum: Varlýðýn ve hayatýn yufka direnci
uçuþtu baðrýmdan ufuklar çaðýrýyor biliyorum
durmaksýzýn ýssýzým ve alacalý aydýnlýk
bir sade, küçüðüm yani; karlanýnca daðlarým
Torunum: Özlüyorum yurdumu
manolya kokan gecelerini!:
Mezopotamyamýn.