Bir varmýþ, bir yokmuþ, Biri varmýþ; ama diðeri yok. Biri’’ umut’’ demiþ, diðeri ‘’unut’’! Biri umut olmuþ, diðeri unutulmuþ. Rivayet bu ya! Aþk bir varmýþ, bir yokmuþ!
Biri çokmuþ, diðeri ona az Biri körmüþ, diðeri görmüþ. ‘’Yol’’ demiþ biri. Diðeri ‘’yolcu’’.
Yürümüþ yolcu. Yürümüþ, yürümüþ,yürümüþ... ‘’Su’’ demiþ yolcu, yol-‘’Sus’’! ‘’Bak!! demiþ yol, ‘’ruhun geride kaldý’’. ‘’Su’’ demiþ yolcu. ‘’Us’’ demiþ yol, gidenin ardýndan artýk aðlamamalý. Çünkü herkes ; özüne döner... Kimi azar çukura batar kimi þükreder ayaða kalkar kurtulduðu için Deccal’inden.. Yoluna bakar... 2009-2013 Elif ATLI Sosyal Medyada Paylaşın:
elayda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.