Kekre bir tarihin nakaratlý ezgisi Çakýl takýl içimde.
Ey sen yalancý mir!! Fýsýltýlarýnda saklý o kargaþa yalnýz sende artýk, beni sil!!
Parmaðýmla dudaðým arasýnda O toy çocuk sensin þimdi, þaþkýn. Biliyorum geç olsa da yarýn Unutmayý öðrendim ben Dün, bugün ve yarýn… Sen de unut artýk Gidiyorum buradan, beni sil!! Öðretilemeden anlaþýlan tek bilgi bu atalarýmdan kalan; bilmek bir þeyin yarý sarhoþ sanrýsýnda gerçeðini ve sezmek mi önemli bu sýcak akþamlarda; yoksa sevmek mi seni???? Unut bunu, unut beni
Biliyorum geleceksin geri… Yoksa Gitmeden sen hep dönenecek misin yalnýz akþamlarda Sonsuza dek barýþ geri Sonradan aklýn baþýna gelir mi?? Bir küs bir barýþ seni…
Þimdi anlýyorum galiba benden niye korktuðunu. Ýkimiz de bir yangýnda yitirdik duyarlýlýklarýmýzý, kaybettikten sonra deðeri anlaþýlan kendini bilen, dingin masumiyetimizi.Bu yüzden sevdin beni. Ýkimiz de sarhoþtuk; ayýltsaydýk ya birbirimizi:!….
Yani nakaratý hep baþa sarýlý bir ezgiyiz aslýnda biz: ‘’Ne sen Leyla’sýn ne de ben Mecnun, Ne sen bulutsun ne de ben yaðmur, kederli bir akþam içmiþiz, sarhoþuz hepsi bu!!…’’ E.ATLI/Su ve Kelam Sosyal Medyada Paylaşın:
elayda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.