Nur.. 05/012 …Gün biter, zaman gelip çatar… Birlikte geçirilen her güzel an, sözlerle kýrýlmýþ, kalp karasý sýkýntýlarýndan yavaþ yavaþ sýyrýlýr. Herkes ektiðini biçerken, kiminin payýna kirlenmiþ bir yalnýzlýk düþer.
Kadýn masumiyeti sever, baktýkça yeþil camlarda gördüðü yüzde; erkek büyümek ister, kadýnýn bir çift siyah gözünün gölgesinde, kendini gömüp öylece. Halbu ki tek bir cümlede yaþanan, sadece iki andýr ve söylenmemiþ son cümlede kalan tek kelimedir aþk, söylenmeden biten…
BÝTTÝ..!! Sana yalnýzlýk kaldý, kirli odalarýn sisli duvarlarýnda kararmýþ anýlarla, bana yeni baþlangýçlar..! Þimdi içinden geçen ve kendine bile itiraf edemediðin buruk piþmanlýkta Sen...!
Nedense hep en son söylenir piþmanlýklar, sevdim seni diye geçerken içinden ince bir siren sesi gibi cümleler, kalbimdir o gözlerinden akan, merak etme, yüzünü temizler!
En geç kalýnmýþ anlar da hep en son olur bu yüzden, ne söylenir dile gelir bir daha ne de akar bedenin, týlsýmlý bir dokunuþla yeniden ona… Sevgililer ayrýlýðýn piþmanlýðýnda kavuþurlar. Ve unutma! Asýl ayrýlýklar piþmanlýkla baþlarlar…!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
elayda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.