Acile kaldýrýldýðým ilk günün gecesine doðru yazmaya çalýþtýðým þiir;
Bitkin Sulamalarý
burada dokunduðum yerin izleri kalbim yerinden çýktý, yanýndayken olduðu gibi bir ses kýsacýk bir ân tanrýnýn yanýndaydým eski bilmecelerle oyalandýrýlmýþ çocuklar gibi ölümün üzerine cevap arýyordum burada azaldýðým yemin sisleri bulamadým raylar kýstýrýlmýþ siyah kaygýlarýmda
donuk pencere gördüm donuk yüzler kendime geldiðimde kendime renklerin kokusu yürüyordu barok’a fýrtýna kadar delirmiþ annelerin muskalarýnda ne yazýyorsa? iþte ondan bitirebilirdim iþte bu soðuk sayfayý korkmadan ama öyle olmadý bu kez, diyeceklerim bitmemiþ olmalýydý kahrolasý çiçek sularý! ve fal bakan körler –alt et yaðmur ve yað! (kadýným küçücük parmaklarýna birkaç yýldýz dolamalý, gece olunca)
ýslandýðýmda yok kuruduðumda kuruduðum da yok ki ýslanmayýnca hýzlý hýzlý yürüten beni, sahici aklým eski bir rehin oldu karýncalarýn kapýlarýnda bulut ve göð ve deniz biz kimiz- biz kimiz- biz kimiz iyi biliriz…
ölmek her insanýn en doðru yaptýðý þey! en yalansýz, yalansýzlýða en nasýl oluyorsa; ýrgat pazarýna dönmüþ vücudumla eziyordum acýlarýmý, temiz bir yemeðin baþýna oturttum kara günlerimi, demli Allah güllerini gravürü ruhumun orada perçinlenmiþ aðýtlarla.
anladým kâim deðildi sözcüklerim anladým kâimdi sözcüklerim sanrýlarým arttý, rimbaud hastalýðý belki þiir ve hayat yüküydü küçücük omuzlarým çökmüþ bir meleðin seviciliði üstünde þeytana yatýrýlmýþ bir illüzyon kaderim lânetimi kabul ettim!, sevdim kuþlarýný ellerin
burada dokunduðum yerin izleri nifak tohumlarý, gölge sayýmlarý ve birkaç dünya tiratlarý yapraðýn düþmesi gibi bir þeydim oracýkta yaðmuru söyleyemedim metruk bir aðrýyý aðýrladým karþýladým ince tabiat olaylarýný gecegenimde karartýlmýþ bakýþlarýmla kalbim yerinden çýktý
ölüm
donuk
pencere
resimler ve çift sarýlý býçak kahve gözyaþlarý somuk aþýlarý fil diþleri ses böbürlenmeleri kanlý aðzýmda kelebek yavaþ sürüne sürüne – pis örtüler kahpe kepâze ince orospu düþük tiren suyun üstünde bir bilmece
gece gece gece gece gece sabah sabah sabah
üç mum üç uç kuyu uç
tum!
dum.
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.