Sükûtunda Hayalin…

Güldü bana usulca, sýcacýk lodos esti
Sonra yaðmur boþaldý gök aðladý avcuma
Duyduðum kýyamete alamet olan sesti
Baktým aylardan ocak, günlerden ise cuma
Dedim mübarek günde olacak iþ miydi bu
Ayrýlýðýn ardýndan döktüm dua ile su




Kanadý hatýralar sol yanýmda bir sancý
Öksüz, yetim bir kalbin sesi duyuldu acý
Kanatlanmýþ geçmiþim uçarken uzaklara
Yalvardým Yaradan’a düþmesin tuzaklara




Ruhani kimliðimin þifresini unuttum
Maneviyat dediðin deðiþiyor zamanla
Narkoz verdim sevgiye, ilelebet uyuttum
Yüreðimi yýkadým gözümden akan kanla
Düþündüm ki sadece bir damlayým hayatta
Sele karýþsam ruhun duymayacaktýr hatta




Küçük çocuk aðladý, aðladý ýssýz þehir
Öyle acý çaðladý, dolup taþarken nehir
Yuttu bütün bir kenti gördün mü her yer enkaz
Göremezsin deðil mi duygusuz ruhun aymaz




Kavak yelleri eser vurdumduymaz baþýnda
Acaba düþündün mü gençlik gidiyor elden
Ne kaynar yaþlanýnca bir baþýna aþýnda
Tutan olur mu dersin doðrulmaz, felçli belden
Bunlar varsayým elbet, kalpten geçmez beddua
Ah eden derman bulmaz, kabul göremez dua




Ama hayatýn yolu güllerle kaplý deðil
Acýtan dikenleri ayýklayacak mýsýn?
Dik tutma hep baþýný yeri geldi mi eðil
Bir gün gelip ismimi sayýklayacak mýsýn?





Duyar gibiyim þimdi kendinle hasbihalin:

“ Meðer hayat kýsaymýþ, deðmezmiþ aðlamaya
Aðlamaktan daha çok aðlattým biliyorum
Piþmanlýklar yetermiþ yüreði daðlamaya
Her gece hayalimde geçmiþi siliyorum
Tükendi tüm umutlar, yolun yarýsý geçti
Kaderim vicdanýmla toprak olmayý seçti…”

Ve tükendi sözcükler, sükûtunda hayalin…






Seda YÜKLER








Sosyal Medyada Paylaşın: