MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Karışık Şiirler-1
erkan gerenlik

Karışık Şiirler-1




Deliler aþýk olur . öyle deðil mi ?
Zaten en son , Mecnun Leyla’ya aþýk olmadý mý ?
O da kafayý yeyip , delirmedi mi ?
Kim ne derse desin.
Bu benim düþüncem.
Deliler aþýk olur...
Ama sizce de öyle deðil mi ?
"Þimdi nereden çýktý bu deli saçmasý?"
Der gibi bakmayýn ama öyle.
Ýsterseniz aþýk olunca neler oluyor?
Sizlere þöyle kýsa bir özet geçeyim.
Ne dersiniz?
Þimdi...
Aþýk olunca öncelikle, boþvereceksin dünyaya.
Satacaksýn herþeyin anasýný,
Ýsyan edeceksin her bir þeye,
Sitemlerle açacaksýn gözünü, her bir güne...
Uykunu daðýtmak için, yüzünü yýkamayacaksýn.
Kahvaltýda seni bekleyenlere günaydýn demeyeceksin.
Zaten o kahvaltý sofrasýna da oturmayacaksýn.
Hemen sokaklara atacaksýn kendini.
Haaa...
Evden çýkarken büyüklerden hayýr duasý falan da almayacaksýn.
Dýþarda durum deðiþecek mi sandýn?
Ayný durum ve de vaziyet burada da,
Halihazýrda devam edecek.
Kimselere selam sabah vermeyeceksin.
Zaten gözün görmeyecek ki kimseleri.
Ne gezdiðinden birþey anlayacaksýn.
Ne de gördüðün güzelliklerden.
Ýçine oksijen bile çekmek istemeyecek,
Gidip , bilerek ve de kasten karbondioksit çekeceksin.
Sokak aralarýndaki köpeklere taþ atmayacak,
Gelin ýsýrýn der gibi üzerlerine giecekesin.
En tenha, en ýssýz yerer nerelerdeyse,
Kendini gezmek için oralara atacaksýn.
Ýnsanlardan kaçmak ve de yalnýz kalmak için,
Her zaman oralarý tercih edeceksin.
Yalnýzken, kendini dinlemek isteyeceksin.
Ama duyamayacaksýn.
Mantýðýnla düþünmek isteyecek,
Kalbini aradan çýkarmak isteyeceksin.
Fakat saece akýllarda " güzel bir fikirdi"
Diye kalacak bu isteðin.
Hiç bir zaman mantýðýnla düþünemeyeceksin.
Her zaman kalbinin esiri olacaksýn.
Sanki vücudundaki tüm organlara ,
Emirleri beynin deðil de ,kalbin veriyormuþ gibi olacak.
Çünkü neye, kime baksan
Kalbinin istediðini göreceksin.
Çünkü neyi, kimi dinlesen
Kalbini istediðini duyacaksýn.
Güneþin batýpta, akþam olmasýný hiç istemeyeceksin.
Hele hele... Geceleri o yorganýn atýna girmeyi hiç mi hiç istemeyeceksin.
Uyku zaten gelmez.
Gelse de istemezsin. Ýstesen de istemeyeceksin.
Çünki rüya sinemasýndaki
Vizyonda olan filmleri göreceksin.
Görünce de emin olabilirsin ki,
Bir daha hiç uyumak istemeyeceksin.
Eee... durum böyle olunca,
Bir isyan da gecelere edeceksin.
Tam anlamýyla bir isyankar ,
Olup çýkacaksýn.
Her þeyi zarar ve de ziyan olan bir isyankar.
Neþeli þarkýlar dinlemeyecek,
Arabesk þarkýlarýn abonesi,
Hasret Türkülerinin sevdalýsý,
Ayrýlýk havasý taþýyan sanat musikisinin hastasý olacaksýn.
Bir vakit sonra,
Geceyle gündüzü ayýrt etmeye gerek duymayacak,
Diline hangisi kolay gelirse,
Farketmeden birine gece, birine gündüz diyeceksin.
Dilediðin gibi yaþayamayacak,
Kalbinin esiri olacaksýn.
Temel hak ve özgürlükleri sadece ders kitaplarýnda var sanacaksýn.
Mutlu olanlara bakýp, bir daha isyan edeceksin.
Böyle yaþayýnca ben
Deli dedim kendime.
Kendimi kandýrmak için de ;
Deliler aþýk olur öyle deðil mi ?
Deyiverdim sizlere.
Ýster deli deyin, isterseniz avare.
Ne duyarým , ne de görürüm sizleri.
Kalbimin sesine kapýlmýþým bir kere.
Onun için , kafanýza göre takýlýn.
Ve de dilediðinizi söyleyin bizlere...
-------------------------------------------------------------------------
Yani…
Ne olurdu yani sevseydin ?
En azýndan þu þarkýlarýn hatýrýna,
En azýndan þu sözlerin name name , inci inci kulaklarda çýnlamasýna be…
Yani kendim için deðil,
Þu þarkýlarýn dileði havada kalmasýn diye anlýyor musun ?
Ne olurdu yani ?
Þöyle alttan alttan gülümsesen yüzüme,
Derin derin çakdýrmadan baksan gözlerime…
Elimi tutmasan da yanýmda dursan.
Birgüncük bari be,
Birgüncük bari oynasak þu sevgilicilik oyununu.
Oynasak ne olur biliyor musun ?
Ne mi olur ?
Dünyalar benim olur.
Kimseler üzemez bir daha.
Hiçbir þeyler yýkamaz.
Ne olursa olsun takmam kafama anlýyor musun ?
Ama anlarmýsýn ki sen ?
Anlayabilirmisin ki ?
Anlamazsýn …
Yaþýn yirmi iki olsa da ;
Sen beni anlamamak için, bilerek ve de kasten,
Sanki zeka seviyen sýfýr altý yaþ grubuymuþ gibi davranýyorsun.
Yani beni anlamamazlýktan geliyorsun.
Dalganý geçiyorsun.
Gýcýklýðýna anlamýyorsun yani.
Aslýnda anlasan ne güzel olurdu.
Yahu en azýndan bir gününü bana ayýrsan.
Zaten bir gün yirmi dört saat deðil mi ?
Ee onun da gecesini çýk,
Sonra tekrar akþam oluyor onlarý çýk.
Ne kaldý geriye ?
Þöyle sabah yedide yok yok altýda buluþsak.
Kargalar bokunu yemeden,
Millet iþine gücüne bile gitmeden anlýyor musun ?
Buluþsak seninle…
Simitli çaylý klasikleþmiþ kahvaltýmýzý yapsak önce.
Sonra atsak kendimizi sokaklara,
Dilediðimizce gezsek,
Irmak kenarlarýnda, sokak aralarýnda…
Ne bileyim iþte,
Amasya’mýzýn en güzel , en turistik yerlerine havamýzý atsak.
Bak desek, bakýn desek biz birbirimizi seviyoruz be…
Ne bileyim filmlerdeki gibi,
Ýþte kaðýt helva alsam sana,
Aslýnda filmlerde göze hoþ geliyor ama,
Yani bana sorarsan þayet,
Yani benim fikrim bu,
Ben pek hoþlanmadým.
Gene de senaryonun ruhuna aykýrý olmasýn diye,
Kaðýt helva yemen þart bence.
Sonra belediyemizin günümüz çocuklarýna bir armaðaný olan,
O güzide, o þirin parkýmýza gitsek.
Salýncaklarýn tümü dolu olsa da sorun deðil.
Ben birini önce güzellikle,
Güzellikle olmazsa zorla ve de kaba kuvvetle boþaltýrým yani.
Boþaltýrým orasýný dert etme sen.
Sallasam seni sonra…
Uçursam yani göklere doðru…
Yani nasýl biliyor rmusun ?
Yani kendini Türk Hava Kurumumuz’un uçaklarýndan birisinde hissetmezsen,
Ücretleri geri giþeden iade edebiliyoruz.
Yani o derece yani.
Sonra espiri yapsam, þaka yapsam,
Güldürsem seni…
Gülmeni izlesem sonra…
Gamzelerine baksam,
Baksam öyle kedinin ciðere baktýðý gibi anlýyor musun ?
Ne bileyim yani her dakika tekrar aþýk olsam sana…
Elimi uzatsam, tutmazsýn sen ama,
En azýndan böyle tutarmýþ gibi yapsan uzaktan.
Gözlerime bakmazsýn ama,
Bugünün hatýrýna hiç deðilse,
Þöyle boþluða bakýyormuþ gibi ha…
Ya da ne bileyim iþte sevabýna baksan bikerecik.
Gözlerimin taa en güzel ,
En lüks yerindeki seni görsen.
Sonra iþte ne bileyim öpmezsin ve de öptürmezsin biliyorum ama.
En azýndan þöyle uzaklardan haa..
Yanaðýný uzatsan bana,
Ben de uzaklardan öpsem,
Öpsem…
Öpsem kana kana bee…
Ýçimden geldiði gibi,
Karýþmasan sen…
Bir daha böyle bir þansýmýn olmadýðýný bildiðim gibi ha?
Sonra…
Sonra sen de taa uzaklardan öpsen beni.
Sonra tekrar gözlerime baksan,
Sonra da …
Sonra da bir þey demeden gitsen iþte.
Ardýna bile bakmadan öyle.
Düþünmeden, sadece gitmek için gitsen.
Kötü mü olurdu yani,
Bana þöyle bir günü baðýþlasan ?
Bu garibaný sevindirsen,
Hayýr duasýný alsan ne olurdu yani ?
Yani çok yerde çok sevabýn mý var sanki ?
Hem ne demiþler ?
Kimin aþký kimin ne bileyim duasýmýydý neydi iþte.
Gerçi bu laf böyle deðildi ama,
Yani insanda kafamý býraktýn sanki…

---------------------------------------------------------------------------------------

Kimsin?
Nesin?
Necisin?
Hiç tanýmýyorum Sen’i…
Neredesin?
Neylersin?
Hangi zamandasýn?
Hiç bilmiyorum Sen’i…
Hiçbir Þirin’de göremedim Sen’i… Bulamadým…
Bazý, bir gülün kopan yapraðýydýn,
Bazý, geceyi aydýnlatan dolunaydýn,
Bazý, soðuk düþlerimi ýsýtan sobaydýn,
Bazý hayaldin, bazý rüyaydýn…
Gel gör ki; Sen ben de hiç gerçek olmadýn,
Olamadýn…
Kimi gözyaþýmdýn,
Kimi kýrýk kanadýmdýn,
Kimi duamdýn,
Kimi bedduamdýn…
Ne var ki; Sen ben de hiç var olmadýn,
Olamadýn…
Yeri geldi pes ediþimdin,
Yeri geldi direniþimdin,
Yeri geldi sesleniþimdin,
Yeri geldi özleyiþimdin…
Lakin; Sen bana hiç gerçek olup gelmedin,
Gelemedin…
Sensindir diye baþkalarýnýn elini tuttum.
Kafamda bir sürü senaryo kurdum.
Kaç tanesinden sensindir diye, bir sürü laf yuttum.
Neylersin ki hepsinde Sen’in susuzluðunla kurudum…
Söyler misin, Sen kimsin?
Nesin, necisin?
Neredesin, neylersin, hangi zamandasýn?
Gerçekten var mýsýn?
Varsan tam þimdi mi varsýn?
Yoksa benden önce mi vardýn?
Ya da sonra mý var olacaksýn?
Hangimiz geç kaldýk?
Söyler misin, biz kime ne yaptýk?
Neden bir birimizden bihaber yaþýyoruz ve de yaþadýk?
Kimin tavuðunu kýþladýk?
Kimleri kýnadýk?
Kimlerin ahýný aldýk?
Lütfen söyler misin, biz bunlarý hak edecek ne yaptýk?
Sen benim alýn yazýmsýn, alnýmýn yazýsýsýn.
Ey alnýmýn yazýsý söyler misin, þimdi Sen ne yaparsýn?
Sen de, ondan bundan beni arar mýsýn?
Daðlardan taþlardan beni sorar mýsýn?
Belki ulaþýr diye, bilinmeze mektup yollar mýsýn?
Ne de olsa ben de Sen’in alnýnda yazaným;
Gelmiyorum,
Seni bulmuyorum,
Alýp kaçmýyorum,
Çaðrýlarýna kayýtsýz kalýyorum diye,
Sen de bana kýzýyor musun?
Özlüyor musun?
Aðlýyor musun?
Birileri sorunca susuyor musun?
Hayallerinde düþlüyor musun?
Hadi ne olur söyle, þimdi ne yapýyorsun?
Varsýn Sen biliyorum.
Hep sesini duyuyorum.
Hiç bilmesem de Sen’i, bak tam þimdi elini tutuyorum.
Bak þimdi de gözlerine bakýyorum.
Hadi ne olur gel, Sen’i bekliyorum.
Neredeysen hadi artýk gel.
Ben yoruldum.
Ferhat gibi olmasa da daðlara balyozumu vurdum.
Mecnun deðilsem de ben de aklýmý unuttum.
Sen yoksun diye herkeslere gönül koydum.
Ancak artýk yoruldum.
Bir insan susuz ne kadar yaþar ki?
Senin susuzluðunlar bir ömür geçirdim.
Ben hep Sen’i bekledim.
Hadi bir Þirin’lik yap, gel peþimden Sen’de.
Leyla’ným diyorsan, hadi gel artýk be.
Ben tükendim.
Kaybolup gittim.
Gidiþim son gidiþtir.
Gidip de dönülmeyecek tek yerdir.
Beni yolcu eden Sen’in hasretindir.
Hadi ne olur gel son dakikada.
Filmlerdeki gibi vazgeçeyim gitmekten.
Þýmarayým biraz.
Sonra nazlanayým.
Sonra da hesap sorayým San’a…
Sonra basayým baðrýma.
Baþýmý yaslayým omzuna.
Hadi ne bakýyorsun, saçýmý okþasana.
Okþarken bana Türkü mýrýldansana.
Ya ne duruyorsun öyle?
Say ki seninle yeni doðdum.
Daha küçücük çocuðunum.
Bir az çocuðunu þýmartsana.
Kokundan koklatsana.
Koku dedim de;
Söyler misin Sen nasýl kokuyorsun?
Hadi gel artýk alýn yazým , n’olursun…

---------------------------------------------------------------------------------------

Neredesin?
Bana "sen aþýk mýsýn" diye soruyorlar...
Ne diyeyim onlara?
Sen söyle...
Hadi gel de, Sen söyle…
Sevdim ama diyemedim olmadý iþte…
Unutmak istedim,
Hatýrlamamaya çalýþtým,
Yýrtýp atarým dedim olmadý…
Olmadý iþte…
Ne yapayým þimdi?
Hadi gel de, Sen söyle…
Seni herkeslerden çok sevdim, ancak;
Herkesler gibi sevgimi söyleyemedim…
Beceremedim iþte, olmadý…
Yalvardým San’a Sen duymadan,
Özledim Sen’i Sen bilmeden, ama;
Sana duyuramadým, sesimi çýkaramadým iþte, olmadý…
Çok mu geç kaldým deyim,
Korkuma gene mi boyun eðeyim?
Hadi gel de, Sen söyle…
Seni severken, ne sen de sev dedim,
Ne de sevildiðini bil dedim…
Senden Sen’i isteyemedim,
Adam olup isteyemedim iþte, olmadý…
Þimdi beni sevdiðine inanmýyorum diyorsun…
Çýkarýp içimdeki seni göstereyim mi?
Ya da çekip buralardan gideyim mi?
Ne yapayým?
Hadi gel de, Sen söyle…
Söyle ki bunca yýl hiç duyamadýðým sesini duyayým,
Bu filmin sonu nasýl biter?
Ben ileri sarýp da göremedim sonunu, olmadý iþte…
Hadi gel de, Sen söyle…
Ýçten, yürekten edilen dua bir gün mutlaka olur mu?
Hayaller bir gün kesin gerçekleþir mi?
Uzatýlan el bir gün garanti tutulur mu?
Kimse söylemiyor bunlarýn cevabýný,
Hadi gel de, Sen söyle…
Sevenler sevilir mi bir gün?
Hiç gelmeyen sen gelir misin bir gün?
Gelir misin?
Hadi n’olur konuþ artýk,
Ölüp ölüp diriliyorum,
Yýllar önce söylemedim diye,
Her gün yýllar öncesindeki bana küfrediyorum…
Ama yapamadým, söyleyemedim, beceremedim…
Beceriksiz aptalýn, eþeðin birisiyim ben…
Ama sen hiç sevgi yolunda saçmalamadýn mý?
Hadi gel seni çok istiyorum, olmadý iþte o zamanlar…
Þimdi ne yapayým ben?
Hadi gel de, Sen söyle…
Sana söylemeden önce umutlar yaþatýrdý beni,
Belki bir gün der der avuturdum kendimi…
Þimdi biliyorsun ama inanmýyorum diyorsun…
Ben seni hiç hak edemedim demek ki…
Beceremedim, baþaramadým olmadý iþte…
Þimdi inanmadýðýný bile bile yaþamak içimdeki seni acýtýyor,
Beni acýtýyor…
Ölüyüm, gidiyim mi artýk, ne yapayým?
Hadi gel de, Sen söyle…
Ölünce unutur muyum seni?
Ya da ölünce inanýr mýsýn, anlar mýsýn beni?
Hadi artýk dayanamýyorum…
Gel artýk, seviyorum de artýk…
Hadi n’olur dayanamýyorum, ölüp gideceðim…
Seninle sensiz yaþamayý biliyorum ama,
Seninle hiç yaþamayý baþaramadým, beceriksizim, olmadý iþte…
Olmadý…
Ýçimdeki seninle deðil artýk, gerçekten seninle yaþamak istiyorum…
Günah mý bu?
Suç mu bu?
Ayýp mý bu?
Hadi n’olur,
Hadi gel de, Sen söyle…
Ben kimim?
Ben neyim?
Deli miyim, avare miyim?
Yoksa iþe yaramaz bir serseri miyim?
Neyim ben?
Hadi gel n’olur…
Hadi gel de, Sen söyle…

--------------------------------------------------------------------------

Ne ozanlar, aþýklar, þairler; ne Türküler, sözler, þiirler
Yazmýþlar da anlatmýþlar bu aþk-ý cehennemi
Þimdi benim gibi bir fakirin yazdýðýndan ne olur ki?

Þu an çekip gitsem, bir an düþünmeden, duraksamadan
Sorgulamadan seni, gözlerine bakmadan, kaçýp gitsem
Sen en kara günün, en körkütüðünde koyup da gittin.
Ben en mutlu anýn, en orta yerinde gitmiþim, ne olur ki?

Ne koçyiðitler, ne yakýþýklýlar, ne selvi boylular
Sevmiþler de ayaklarýnýn altýna milyonlar koymuþlar
Benim gibi çirkinin, bir ekmek parasýndan ne olur ki?

Þimdi telefonlara bakmasam, kapatsam kapýlarý açmasam
Dinlemesem seni, sevgini umursamasam, susup dursam
Sen en güzel çaðýmýn, en güzel gönlüne konup da uçtun
Ben en sevgisiz kalbine bakýp da dursam, ne olur ki?

Ne kýþlar, karlar, ayazlar, fýrtýnalar, sopsoðuk geceler
Nice zalimi dondurmuþ da bir seni üþütememiþler
Benim gibi bir yel coþup dursa bir gece, ne olur ki?

Baþka güzellerle gönlümü eylesem, geceleri gelmesem
Beklesen sen, aldýrýþ etmesem, günümü gün etsem
Sen en muhtaç anýmda beni, bir piç gibi terk edip de gittin.
Þimdi ben seni bir öksüz gibi sahiplenmiþim, ne olur ki?

Bakmýyorsam þimdi sana, sanma ki özlemediðimden
Sanma ki, kýrgýnlýðýmdan ya da öfkemden, nefretimden
Vallahi hiç birisi deðil, üzülürüm öyle düþünürsen
Bakarsam bilirim ki, olan bana olur, sana ne olur ki?

Giderken “Gidebilir miyim’i”, gelirken “Gelebilir miyim’i”
Adam yerine koyup da beni, sormadýn bana hiçbir þeyi
Haydi þimdi sen ben ol yerime geç, dur orda öylece
Sen cevap ver þimdi; kalsan ya da yine gitsen, ne olur ki?

----------------------------------------------------------------------------

Hey gidi cimcimem heyy!
Bi sen eksiktin zati.
Bi sen kusur kalmýþtýn diði mi?
Sen de kurduðum gecekondu düþlerimi gammazladýn ha?
Sen de göz koydun öyle mi iþportadan düþürdüðüm ucuz hayallerime?
Yer sofrasýnda böldüðüm bi somuna sen de yaptýn mý yapýcaðýný?
Dizdin mi boðazýma bi tas çorbayla, bi lokma ekmeði?
Sen de kahpe feleðin aþifte bi yardakçýsý mý çýkacaktýn hikayenin ortalarýnda?
Hadi konuþsana, susmasana, söylesene, desene be!

Hey gidi þirinem heyy!
Þiirlerde bi i mge olarak mý kalacaktýn sen de?
Bi þelale misali coþacak mýydýn gözlerimin pýnarýndan?
Hýrsýzlamaya getirip sen de mi çalacaktýn delikanlý ömrümün en baharýndan?
Talan mý edecektin sen de gönül köþkümü en tabanýndan?
En ortasýndan mý vuracaktýn kalbi mi, hiç caný acýr mý diye umursamadan?
Yakacak mýydýn içimi, cýz býz mý yapacaktýn bi çift gözümü?
Küfür mü olacaktýn aðzýmda, sen de mi kötü konuþturup günaha sokacaktýn?
Körkütük gecede bozuk frekanslarda hicaz makamýndan þarký mý olacaktýn?
O masum çehrenin ardýnda aslýnda sen de mi acýmasýz bi celladdýn?
O dar aðacýnýn altýnda çakaraktan tekmeyi aþkýmý nasýlda sallandýrdýn?

Bi mezar taþý da sen mi olacaktýn baþucumda?
Yattýðým yerde sen de mi sýzlatacaktýn kemiklerimi?
Son arzum mu olacaktýn ölürken ki?
Tek muradým mý kalacaktýn dünya gözüyle görürken ki?
Tek hakkým mý vardý bu çocuksu aþk oyununda?
Tek yanmalý mýydý bu dandik oyun, baþka caným yok muydu?
Bu muydu ki bu filmin sonu, böyle miydi ki biterken ki son yazýsý?
Hani hep iyiler kazanýrdý Yeþilçam’da, hani yoksa izleyici bileti geri isterdi?

Böyle miydi ki benim muhabbetim, böylesine boktan mýydý?
Çoktan gýrgýra baþlamamýþ mýydýk, gülmekten ölmez miydik þuan?
Dolusundan bakmýyor muyduk bardaða?
Tam þimdi en kötü günümüz böyle olsun demiyor muyduk?
Demiyor muyduk ki bi zamanlar; bizi kimse ayýramaz diye?
Diyerekten sarýlmýyor muyduk birbirimize?
Birbirimize, gözlerimiz gözlerimize, ellerimiz ellerimize vermemiþ miydi sözünü?

Hey gidi canýmýniçim heyy!
Hiç görmüþ müydün ki beni böyle?
Hiç duymuþ muydun ki aðzýmdan bi küfür þöyle?
Konuþmazdým ki zati ben, sen konuþurdun, seni dinlerdim ben.
Býrak rakýyý votkayla beyazlaþtýrýp fondiplemeyi, sigara dahi içmemiþtim hiç.
Hiç küsmemiþtim hayata, kýzmamýþtým tüm insanlýða.
Kaybetsem de yýlmamýþtým bu kadar, pes etmemiþtim hiç.
Hiç denk geldiðim bi ayrýlýk sahnesinde kalakalmamýþtým televizyonda.
Gitmek, ayrýlmak fiilleri hiç bu kadar yüklem olmamýþtý devrik cümlelerimde.

Devrilmemiþti boynum ve de rüya imparatorluðum hiç yýkýlmamýþtý.
Senden yine sana geçen bi hanedanlýk yönetiyordu kalbimi.
Buyruklarýnýn iplenmediði bi bölgesi bile kalmamýþtý,
Fetih marþlarýn okunmaktaydý en uç sýnýr þehirlerimde.
Ferman senindi her daim, senin kalýntýlarýn þimdiki de bu halim.
Sað yaným kutsaldý hep, sarýldýðýmýzda kalbin hep oraya denk geliyordu
Ve ilk kurulan Türk Devletlerinde ikiye ayrýlýnca her zaman batý doðuya itaat ediyordu
Ve de ben haritaya her bakýþýmda sol yanýmda batý, sað yanýmda doðu duruyordu
Öyle aklýmda tutuyordum doðumla batýmý, öyle kodlamýþtým kendimce
Ve her zaman doðru bilirdim tarih hocasý yazýlý sorusu olarak yöneltince…

Bi sen vardýn beni durdurup, kendini dinlettiren.
Bi de ben vardým bi zamanlar, senin için kalbine fazladan mesai ettiren.
Sendikam bile yoktu, haklarýný korumaktan aciz garip bi aþk iþçisiydim.
Fakirdim, kendimi bildim bileli iþe giderdim.
Basit þeylere sevinir, Sadri Alýþýk’ýn sanki beni oynadýðý siyah beyaz filmlerini izlerdim.
Galatasaray galip gelince dünyalara sýðmaz, iki oda bi mutfaklýk evde sessizce sevinirdim.
Mahallede çöp tenekelerinden kurduðumuz hayali kalelere þut çekerken
Ve de çalýmlarken çocukluk arkadaþlarýmý ben hep o 10 numaralý Hagi’ydim.

Hey gidi bitanem heyy!
Bak uzattýkça uzattým lafý, iyice zýrvaladým, cýlkýný çýkardým, tadýný kaçýrdým.
Þimdi nasýl bitiricem ki bu lakýrdýyý, sonunu nasýl getiricem ki?
Nereye baðlýycam ki sonunu, nasýl bi sona baðlayabilirim ki?
Hep sen baðladýn sona, bense bu gerzek diziyi hep devam ettirmedim mi ki?
Her sene bitecek dense de, yeni sezonda izleyicilerle yeniden buluþturmadým mý ki?
Canýmdan daha bi çok sevmedim mi ki?
Nasýl bitiriyim ki þimdi sözü?
Ne yapar, ne ederim ki bitirince?
Ne konuþurum ki o zaman kendi kendime?
Hangi sözü duyarým aðzýmdan, hangi hayali kurarým kafamdan?
Ne farkým kalýr ki mevtadan?

Bitirmiycem bu lakýrdýyý.
Böylece yarým yamalak býrakýcam.
Bi kaç saat sonra, bi kaç þiþe þarapla deniz kýyýsýnda,
Balýklar aðlarken, vapurlarýn motor seslerini dinleyerekten,
Sýrf ben dilek tutmayým diye kaymayan yýldýzlara nanik ederekten,
Yarým býraktýðým yerden baþlayaraktan,
Devam ettirerekten muhabbeti hep bu zamazingolarý anlatýcam...

-------------------------------------------------------------------

Susamak musamak varken, ben sensidim.
Herkesin sevdiðini en fazla göresidiði gibi göresidim seni.
Gözlerine bakasým, saçlarýný okþayasým, ellerini tutasým var.
Varlýðýnýn mutluluðunu yüreðimde hissedesim geldi.
Kýzarmýsýn diye hiç umursamadan ve hiç usanmadan öpebildiðim kadar öpesim var.
Þimdi sen yoksunya, yokluðunu bi kaç küfüre sýðdýrasým var.
Dostlara senden bahsedesim, hep senden konuþasým var...

Var iþte biþeyler seninle ilgili hayalimde,
hayatýmda, ömrümün geçmekte olan zamanýnda...
Herkeslerin sevdiðine ayýrdýðýndan daha bi fazla zaman ayýrmak
ve düþünmek istiyorum gözlerini...
Sözlerini kulaklarým hiç unutmasýn istiyorum...
Vallahi her gece Allah kabul eder mi bilmem ama
ben bildiðim dualarý okuduktan sonra bitek seni istiyorum...
Ýstiyorum iþte,
önceki zamanlarda yaþamýþ esaslý sevgililerin birbirlerini istemeleri kadar,
belki de daha da fazlasý kadar...
Kendi kendime konuþmak neymiþ, bilmezdim evelden...
Eveli zamanda böyle deðildim ben ve bana yazmazdý böyle aþk meþk romanlarý...
Lakin artýk sen olmasan da, senin hayalin yaþamakta yüreðimde...
Ya bi de hayalin yerine sen olsaydýn, heralde az buçuk kalan aklým temelli giderdi...

------------------------------------------------------------------


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.