Biliyorum uzaklardan gelir sesi özlemin
Buðuludur sevdanýn camý yaðmurlu, kýþ gecelerinde
Hani baþ harflerimizi yazardýk,
Bir de kalp çizerdik ya içine hapsedip sevgileri
Sahi yýllanmýþ aðaçlarýn gövdesine de kazýrdýk
Kirlenmesini istemediðimiz masum yüreðimizi…
Topal Ali koþtururdu peþimizde aðýr aksak,
Asasýný sallardý, korkardýk, sarýlýrdýk titreyerek
Sonra otururduk aðacýmýzýn gölgesinde nefes nefese
Yýllar oldu izlemiyorum güneþin batýþýný
Yaslanacak omuz bulamadýðýmdan olsa gerek
Buruk bir türkünün nakaratýydý yaþam
Saklýydý avunuþlar kerpiç evlerin çatý katýnda
Özlemler harabeye döndüðünden beri
Naftalin kokusuna hasret yastýk altý düþler
Rutubeti aðýr mý aðýr geçmiþin
Sayfalarýný araladýðýmda toz bulutu kaplar benliðimi
Zaman, alýp getirir an’ýn mutlak esaretine ellerinde zincir
Ýnceden inceden rüzgâr fýsýldar kulaðýma:
“Giden gitti, biten bitti dön geri…”