KIRMIZI GÜLLER

Sensiz, bir yudum su dahi içemiyorum.
Habire birþeyler düðümleniyor boðazýma,
Týkanýyorum, yüreðim daralýyor, nefes alamýyorum.
Doðan güneþe bile sensiz bakamýyorum.
Hava kýrk derece ve ben hasretinden buz kesiyorum.
Sensiz, kýrmýzý gülleri eskisi gibi sevmiyor,
Ýstesemde gül bahçelerinde seyran edemiyorum.
En sevdiðim güller diken oluyor ellerime, tutamýyorum.
Sensiz her gece, her an kan ter içinde kalýyorum.
Kara basanlar çöküyor üstüme,
Sensiz daldýðým her hülyadan,
Çýðlýk çýðlýða uyanýyorum.
Sensiz her günüm sýhhatsiz,
Her aným esensiz...
Baþ ucumdan ilaçlar eksik olmuyor
Hoþ artýk ilçlarda faydasýz,
Acýlar içinde yine kývranýyorum,
Yine dinmiyor sancýlarým.
Tabiblerde umut kesti benden hocalarda...
Yok diyorlar bu derde derman.
Kabzasýna kadar ihanet hançeri yemiþ,
Duru bir sevdayla çarparken bu yürek,
Mutluluðu terk edip gitmekte ne demek...
Cehennem azaplarýna, lokman hekime ne gerek...
Kimse bilmiyor amma...
Ben biliyorum, ben biliyorum gülüm...
Ben biliyorum bu derdin ilacýný...
Ýlaç neyime gerek...
Tabip neyime gerek...
Ben biliyorum sensiz olmaz...
Sensiz yaþanmaz gülüm...
Bende sensiz yaþamýyorum...
Yaþansa bile ben, sensiz yaþamak istemiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın: